Αυτά και πολλά χειρότερα σηματοδοτεί η αναμενόμενη εκλογή ως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας του δεξιού Νίκου Αναστασιάδη, φανατικού υποστηρικτή του σχεδίου Ανάν, αλλά και των πιο άγριων μέτρων λιτότητας στο πλαίσιο της επιβολής και στην Κύπρο καθεστώτος υποτέλειας μέσω μνημονίου.
Το εκπληκτικό δεν είναι ότι υπάρχει και Κύπριος «Τσολάκογλου» σαν τον Αναστασιάδη. Ούτε ο πρώην πρόεδρος Γλαύκος Κληρίδης ήταν καλύτερος, ενώ στην Ελλάδα εξίσου Κουίσλινγκ και συνεργάτες των ξένων επικυρίαρχων, ουσιαστικά συνεργάτες των κατοχικών δυνάμεων είναι ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, ο Κουβέλης και...
Όλο το σκυλολόι των συνεργατών και στελεχών των κομμάτων τους, οι οποίοι κυβερνούν την Ελλάδα στηριζόμενοι στη λαϊκή ψήφο, έστω και με τη βοήθεια του άθλιου εκλογικού συστήματος.
Το εκπληκτικό στην Κύπρο είναι ότι δεν υπάρχει κανένας από τους προεδρικούς υποψηφίους που να είναι κατά του Μνημονίου! Το τραγικό είναι ότι κανένας υποψήφιος δεν τάσσεται εναντίον της υποδούλωσης μέσω μνημονίου επειδή σχεδόν κανένας Κύπριος – και μιλάμε αναφερόμενοι πλέον στο λαό- δεν αρνείται την υπαγωγή της Κυπριακής Δημοκρατίας σε καθεστώς μνημονίου, σε πλήρη αντίθεση με την Ελλάδα!
Επιπροσθέτως, οι Ελληνοκύπριοι δεν έχουν κανένα ελαφρυντικό άγνοιας. Γνωρίζουν άριστα τα δεινά που υφίστανται οι Έλληνες λόγω του Μνημονίου. Είναι πλήρως ενημερωμένοι για το τι τους περιμένει από το Μνημόνιο, αλλά παρ΄ όλα αυτά, δεν προβάλλουν την παραμικρή αντίσταση, έστω και φραστική. Πως εξηγείται η στάση τους;
Σε πολιτικό επίπεδο, εγκληματικές είναι οι ευθύνες του προέδρου Δημήτρη Χριστόφια και της ηγεσίας του ΑΚΕΛ που εξευτέλισαν την Αριστερά και τις Ιδέες της. Ο Χριστόφιας, ο οποίος υπήρξε βάση της δράσης του ο πιο επιζήμιος πρόεδρος της Κύπρου στον μισό και πλέον αιώνα της ανεξαρτησίας της, οδήγησε ο ίδιος τη χώρα του στο καθεστώς της υποτέλειας του Μνημονίου. Παρέλυσαν έτσι ο Χριστόφιας και η συνένοχη ηγεσία του ΑΚΕΛ τις αντιδράσεις πρώτα πρώτα των αριστερών της Κύπρου, οι οποίοι ξεπερνούν το ένα τρίτο των ψηφοφόρων. Αν το ΑΚΕΛ αντιστεκόταν στο Μνημόνιο, τουλάχιστον οι μισοί Κύπριοι και ταχύτατα η πλειονότητα τους θα αντιτασσόταν στην επιβολή μνημονιακού καθεστώτος.
Αντιθέτως, βάζοντας την Αριστερά επικεφαλής των μνημονιακών δυνάμεων, ο άθλιος Χριστόφιας παρέδωσε την Κύπρο αμαχητί στους ξένους επικυρίαρχους για να λιώσουν τον λαό της, διαπράττοντας το έγκλημα της εσχάτης ταξικής προδοσίας. Μιας ταξικής προδοσίας που με τον Αναστασιάδη θα γίνει και εθνική, καθώς αυτός είναι υπέρ της αποδοχής οποιουδήποτε σχεδίου παράδοσης στην Τουρκία των κατεχόμενων εδαφών απαιτήσουν οι Αμερικανοί, οι Άγγλοι ή οι Γερμανοί. Ούτε καν αν θα υπάρχει η κρατική υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας στο τέλος της πενταετούς θητείας του Αναστασιάδη ή αν θα έχει αντικατασταθεί από άλλο κρατικό μόρφωμα, δεν μπορεί να είναι βέβαιος κανείς.
Έχουν ενθουσιαστεί με την προοπτική εκβιασμού της Λευκωσίας για να αποδεχθεί τουρκική λύση στο Κυπριακό λόγω του συνδυασμού της επαπειλούμενης χρεωκοπίας της και της αναμενόμενης εκλογής ως προέδρου του Αναστασιάδη, όσοι επιβουλεύονται την Κυπριακή Δημοκρατία. «Τώρα ή ποτέ!» είναι το σύνθημα που έριξαν προ δεκαημέρου οι Τάιμς της Νέας Υόρκης. Τα δάνεια που θα δώσει η ΕΕ στην κυβέρνηση της Λευκωσίας «πρέπει να δώσουν στις Βρυξέλλες τη δυνατότητα να σπρώξει τους Ελληνοκύπριους στη συνεργασία με τους Τουρκοκύπριους στο Βορρά του νησιού για να ενωθούν σε μια χαλαρή ομοσπονδία του τύπου που προτάθηκε το 2004 από τον τότε γ.γ. του ΟΗΕ Κόφι Ανάν… Έτσι, αν οι ευρωπαϊκές χώρες θέλουν να ασκήσουν κάποια επιρροή, είναι τώρα ή ποτέ!», έγραφε χαρακτηριστικά η αμερικανική εφημερίδα.
Η περαιτέρω τουρκοποίηση της Κύπρου θα είναι πάντως υποπροϊόν της πολιτικής των Ευρωπαίων και των Αμερικανών απέναντι στη Λευκωσία. Στη φάση αυτή, ΗΠΑ και Γερμανία έχουν για πρώτη φορά ως πρώτο στόχο τη λεηλασία των μελλοντικών εσόδων από την εκμετάλλευση των υποθαλάσσιων κοιτασμάτων του κυπριακού φυσικού αερίου, αλλά και την άμεση διάλυση του υπερμεγέθους κυπριακού τραπεζικού συστήματος, το οποίο αποτελεί βάση της τεχνητής οικονομικής ευημερίας της Κύπρου. Πρώτα δηλαδή θα καταστρέψουν ΕΕ και ΗΠΑ την οικονομία της Κύπρου και έπειτα θα επιβάλλουν στο εξαθλιωμένο, ανυπόληπτο και χωρίς συμμάχους κυπριακό κράτος την αποδοχή της τουρκικής κυριαρχίας στα κατεχόμενα εδάφη και την εξ αυτής απορρέουσα ενίσχυση της απειλής μελλοντικής κατάληψης ολόκληρου του νησιού από την Άγκυρα.
Όλα αυτά τα γνωρίζουν οι Κύπριοι – και όμως θα ψηφίσουν …υπέρ αυτών των εξελίξεων! Αυτό θα σηματοδοτήσει η εκλογή Αναστασιάδη. Όταν όμως ένας λαός συμπεριφέρεται έτσι, όση περιφρόνηση και αν αξίζει η στάση του, αυτό υποδηλώνει ότι υπάρχουν βαθύτερες αιτίες για τη συμπεριφορά του. Για τις αιτίες αυτές θα συζητήσουμε σύντομα.
