Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011

Οι μουσουλμάνοι της Θράκης είναι «πιο ίσοι» από τους Χριστιανούς

Κατά το άρθρο 4 του ελληνικού Συντάγματος, η μεν παρ. 1 επιτάσσει «Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου», η δε παρ. 2 «Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις». Η συνταγματική αυτή επιταγή είναι συνέχεια της προ 2.600 περίπου ετών καθιερωμένης από τον Σόλωνα και μετέπειτα από τον Κλεισθένη, που πέτυχαν να εγκαθιδρύσουν ένα σύστημα πολιτικής ισότητας το οποίο εξασφάλιζε την κοινωνική γαλήνη και ισορροπία.

Το σύστημα στηριζόταν σε τρεις σημαντικές αρχές: την ισονομία, την ισοτιμία και την ισηγορία. Η βάση αυτής της πολιτικής ισότητας και κατ’ επέκταση της ίδιας της αθηναϊκής δημοκρατίας, ήταν η κυριαρχία του δήμου, των πολιτών. Αυτά σήμερα υπάρχουν μόνο στα χαρτιά. Δεν θα αναφερθώ στις μύριες όσες περιπτώσεις, κατά τις οποίες καταπατείται το Σύνταγμα, αλλά μόνο σε μία, ειδική περίπτωση, για την οποία ουδείς λόγος γίνεται.

Κάθε φορά που πολιτικός εξ Αθηνών επισκέπτεται τη Θράκη, θεωρεί υποχρέωσή του να διαβεβαιώσει τους Μουσουλμάνους ότι «… η ισονομία και η ισοπολιτεία είναι απόλυτη αρχή και μη διαπραγματεύσιμη». Σαν να απολογούνται στον Τούρκο Πρόξενο, ότι κακώς μας κατηγορεί. Περί Ελλήνων πολιτών πρόκειται. Στην Πελοπόννησο δίνεται η ίδια διαβεβαίωση; Όχι προφανώς! Γιατί, επομένως αυτή η εξαίρεση στη Θράκη; Δεν είναι έμμεση αναγνώριση ότι κάτι δεν πάει καλά εκεί;

Πράγματι, δεν υπάρχει ισονομία στη Θράκη. Δεν αντιμετωπίζονται όλοι οι Έλληνες –μουσουλμάνοι και χριστιανοί- με τον ίδιο τρόπο. Γίνονται εξαιρέσεις, με σαφή παραβίαση του Συντάγματος, για τις οποίες εξαιρέσεις παρά τις διαμαρτυρίες των θιγομένων, ουδείς αρμόδιος θεωρεί χρέος του να επιληφθεί.

Είναι δύο μορφών οι εξαιρέσεις. Οι δια νόμου καθιερωμένες -αλλ’ αντισυνταγματικώς- και αυτές όπου η Πολιτεία παραβλέπει σκοπίμως τις παρανομίες. Μόνο που, η απουσία ισονομίας δεν είναι εις βάρος των μουσουλμάνων, αλλά εις βάρος των χριστιανών. Δια νόμου οι μουσουλμάνοι απέκτησαν το –αντισυνταγματικό- δικαίωμα να εισέρχονται κατά παρέκκλιση (πέντε τοις χιλίοις) στα Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. της χώρας. Το μέτρο αυτό, κατά το ίδιο ποσοστό, επεκτάθηκε και στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ. Δίνονται, δηλαδή, πλεονεκτήματα στους πιστούς μιας μόνο θρησκείας. Και όχι σε όλους μουσουλμάνους της Ελλάδας. Μόνον σ’ αυτούς της Θράκης!

Άλλη διάκριση. Κατέστησαν δημόσιοι υπάλληλοι 240 ιεροδιδάσκαλοι της μουσουλμανικής θρησκείας. Είπαν, ότι αφού αμείβονται από το ελληνικό δημόσιο οι χριστιανοί κληρικοί, το μέτρο είναι δίκαιο να επεκταθεί και στους μουσουλμάνους. Σκόπιμη και υποβολιμαία παραπλάνηση. Οι χριστιανοί κληρικοί άρχισαν να αμείβονται από το ελληνικό δημόσιο, μετά τη συμφωνία Τρίτση και Εκκλησίας της Ελλάδος, με τον όρο μέρος της εκκλησιαστικής περιουσίας να παραχωρηθεί στο κράτος, όπως και έγινε. Επρόκειτο, δηλαδή, για ανταλλαγή. Οι μουσουλμάνοι ιεροδιδάσκαλοι γιατί; Οι χριστιανοί ιεροκήρυκες προσφέρουν δωρεάν τις υπηρεσίες τους ή αποζημιώνονται από τα ταμεία των Μητροπόλεων.

Παραβίαση της ισονομίας -υπέρ των μουσουλμάνων της Θράκης- υπάρχει και στην περίπτωση των Πομάκων και των Αθιγγάνων, όπου η πολιτεία τούς αρνείται την καταγωγή και τους επιβάλλει ουσιαστικά να καταστούν Τούρκοι. Περί ποίας ισονομίας μιλούμε και περί σεβασμού του Συντάγματος;

Υπάρχει βεβαίως και το σοβαρό θέμα της ανάμιξης του υπουργείου εξωτερικών σε θέματα εσωτερικής πολιτικής. Για ποιο λόγο θέματα της Θράκης, μιας εκ των πολλών ελληνικών περιφερειών, να είναι αρμοδιότητας του ελληνικού ΥΠΕΞ; Σε ξένη επικράτεια ανήκει η Θράκη; (εκεί την οδηγούν, αλλ’ αυτό δεν σημαίνει και ότι θα συμβεί).

Όταν οι Θρακιώτες υποστηρίζουν ότι στη Θράκη υπάρχει συνδιοίκηση με το τουρκικό Προξενείο είναι υπερβολικοί;

Ο Μακεδών/VORIA

Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ:ΤΡΑΝΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΦΑΓΟΠΟΤΙΟΥ ΑΠΟ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕΣ …Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΡΓΑ ΤΟΤΕ!!!!

Σε δημοσίευμά της στην εφημερίδα “Ελευθερία” της Λάρισας, η Λαρισαία μηχανικός Λουκία Παρασκευοπούλου, πρόεδρος της τοπικής ΕΜΔΥΔΑΣ, χρησιμοποίησε ως παράδειγμα την Αττική Οδό της Αθήνας, παράδειγμα ιδιαιτέρως εύγλωττο, επισημαίνοντας:
Η σύμβαση παραχώρησης, που υπογράφηκε το 1996, προβλέπει ότι η εκμετάλλευση από την ανάδοχο κοινοπραξία μπορεί να διαρκέσει έως 23 χρόνια.
Η Αττική οδός κόστισε περίπου 1,3 δισ. ευρώ.
Από αυτά, το ένα τρίτο, 420 εκατομμύρια ευρώ κατέβαλε το Δημόσιο μαζί με τη συγχρηματοδότηση της Ε.Ε., δηλαδή το πληρώσαμε εμείς.
Γύρω στα 675 εκατ. ευρώ ήταν τα δάνεια που σύναψε η κοινοπραξία με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου.
Που σημαίνει ότι αν κάτι δεν πάει καλά, η τράπεζα θα πάρει τα λεφτά της από το κράτος, δηλαδή από εμάς.
Αν όλα πάνε καλά, θα τα πάρει από τα διόδια, δηλαδή πάλι από εμάς.
Περίπου 175 εκατ. ευρώ ήταν η ίδια συμμετοχή της κοινοπραξίας που την κατασκεύασε και την εκμεταλλεύεται.
Μέχρι σήμερα, τα συνολικά έσοδα μέχρι τώρα στα 8 χρόνια λειτουργίας της Αττικής Οδού έχουν ξεπεράσει τα 1,7 δισ. ευρώ, που σημαίνει ότι έχουν υπερβεί όχι μόνο το ύψος των ιδίων κεφαλαίων και της συμφωνημένης ετήσιας απόδοσης και των δανείων, αλλά ακόμα και το συνολικό κόστος του έργου.
Ναι, αλλά περισσεύουν 17 χρόνια που θα έχουν έσοδα. Τα λεφτά αυτά ποιός θα τα πάρει;

Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011

Ο/H ρουφιάνος


Είναι το είδος ανθρώπου που θα βρεις σε όλους τους χώρους εργασίας. Έτσι και στις κλινικές του ΕΣΥ .Μπορεί να είναι ειδικευόμενος αλλά και επιμελητής. Δεν θα τον ανακαλύψεις εύκολα αλλά θα τον καταλάβεις από μερικά κύρια χαρακτηριστικά όπως: ιώβεια υπομονή απέναντι στον προϊστάμενο και ειρωνεία απέναντι στους μικρούς συναδέλφους του. Επιδεικνύει μόνιμη προθυμία απέναντι στις εντολές του διευθυντού όσο και παράλογες να είναι αυτές. Τον αναγνωρίζεις αφού πάντα βρίσκεται στο πόδι του διευθυντού. Εκεί, με χαμόγελο μόνιμα κολλημένο στο πρόσωπό του, υπομονητικός ,εργασιομανής και...
"γλυκός".

Δεν έχει μόνο ένα στόχο. Το μυαλό του δουλεύει συνέχεια ,επεξεργάζεται πληροφορίες και τις χρησιμοποιεί ανάλογα με τις εξελίξεις. Είναι πάντα ,σε απόσταση αναπνοής ,από τους μεγάλους. Κάθεται παραπέρα , σαν υπάκουο σκυλάκι ή σουλατσάρει μονίμως στα γραφεία των μεγάλων. Δολοπλόκος και ραδιούργος ακούει, συγκεντρώνει πληροφορίες και κουτσομπολιά και μετά δήθεν του ξεφεύγουν μπροστά στα κατάπληκτα μάτια του προϊστάμενου. Είναι ο πρώτος που θα προτιμήσει ο διευθυντής για την διεκπεραίωση των ρουσφετιών του. Θα υποβιβαστεί σε σκλάβο ,θα μεσολαβήσει για να γίνει γρήγορα η δουλειά και θα φανεί ΄΄ άξιος΄΄ της εμπιστοσύνης του. Όταν ο διευθυντής πλήττει είναι ο μοναδικός που θα τρέξει να τον χαλαρώσει και να τον διασκεδάσει .Μετά θα δηλώσει δημόσια ότι κουράστηκε να είναι καλός. Ότι στη πραγματικότητα θυσίασε, τον χρόνο του και την κούραση του, για να σώσει την διάθεση του μεγάλου.
Λέει πολλά και ψαρεύει και αν είσαι άσχετος παρασύρεσαι και του απαντάς στο ίδιο τροπάριο. Μετά από ημέρες ,όταν θα διαπιστώσεις μία αλλαγή στην στάση του διευθυντού απέναντι σου, θα καταλάβεις ποιος τις μεταβίβασε. Θα κρατήσεις αποστάσεις ασφαλείας και θα τον ξεγράψεις από τους γνωστούς του. Προδότης και σπιούνος ψοφάει να μάθει τα μυστικά σου για να τα εξαργυρώσει .Χωρίς ηθικούς δισταγμούς και κυρίως χωρίς δεύτερη σκέψη θα σε αδειάσει μπροστά στους μεγάλους .Απτόητος ,όσες φορές και να τον κολλάς στο τοίχο και να τον βρίσεις δεν θα αλλάξει στάση. Αγνοεί ότι πρέπει να σεβαστεί κάποια πράγματα. Δεν τον ενδιαφέρει που κάνει ζημιά στους συναδέλφους του. Καθηλωμένος στο καθήκον ακούει, επεξεργάζεται και μεταφέρει ,κατά το δοκούν, τα μυστικά σου .Όταν τον βρίζεις δεν θα θιχτεί. Θα μειδιάσει και θα σου πει ότι δεν το κατάλαβε ότι ήταν λάθος. Ίσως θα υποσχεθεί ότι δεν θα το ξανακάνει αλλά να είσαι σίγουρος ότι θα κάνει τα ίδια .Η πλάτη του έχει απίστευτη ευλυγισία .Στερείται περηφάνιας και ποτέ δεν υψώνει φωνή απέναντι στον διευθυντή του. Τον μικρό ειδικευόμενο θα τον βρίσει ανεπιφύλακτα επειδή δεν τον φοβάται και ούτε τον υπολογίζει.
Μπορεί ο ρουφιάνος να είναι όμορφος ή άσχημος αλλά πάντα ευπαρουσίαστος. Προσέχει πάντα την εμφάνιση του απέναντι στον μεγάλο. Απέναντι στους συναδέλφους του κυκλοφορεί αξύριστος, ατημέλητος και casual. Θέλει να συνοδέψει τον διευθυντή του σε όλους τους χώρους εργασίας. Ελπίζει και για εκτός αλλά δεν το κάθονται οι καταστάσεις. Κανένας δεν θέλει τον ρουφιάνο στην παρέα του. Όλοι οι συνάδελφοι του , τον αποφεύγουν και ο ίδιος ο διευθυντής τον ξεχνάει όταν πάει σπίτι του. Δεν θα τον συστήσει σε κανέναν φίλο του απλώς τον χρησιμοποιεί !.Δεν τον ενοχλεί που είναι μόνος και ότι οι συνάδελφοι του δεν του μιλάνε. Συνεχίζει με το ίδιο βιολί αφού είναι πεπεισμένος ότι είναι υπέροχος και ότι οι ειδικές υπηρεσίες και η προσφορά του αρέσουν στον προϊστάμενο του. Η ρουφιανιά είναι η καλύτερη συνταγή για τις φιλοδοξίες του και είναι σημαντικό λιθαράκι στην εξέλιξη του.



ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ