10.000 Οι ιρανοί μισθοφόροι έχουν κάνει όλη τη διαφορά για τις συριακές κυβερνητικές δυνάμεις στο εμφύλιο πόλεμο που διεξάγεται στην Συρία και προφανώς τους αναλογεί μεγάλο μερίδιο από τις τελευταίες ευτυχίες . Το Ιράν έχει προσλάβει σιίτες ενόπλους στο Ιράκ, τον Λίβανο και αλλού, τους τελευταίους μήνες για την παροχή ασφάλειας και την μεταφορά προς τη Συρία, οπλισμού δίνοντας τους κανονικό μισθό.
Οι Ιρανοί επίσης να ενθαρρύνουν μουσουλμάνους ( δόγματος Shia ) από όλο τον κόσμο να έρθουν να συμμετάσχουν στον αγώνα κατά των ριζοσπαστικών σουνιτών (πράγμα που οδηγεί συχνά σε τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον σιιτών αμάχων).
Περισσότεροι από 10.000 από αυτούς είναι Ιρανοί μισθοφόροι και έχουν προσδώσει στις ένοπλες δυνάμεις του Άσσαντ μεγάλη δύναμη παρέχοντας του παράλληλα «επικίνδυνους ένοπλους» που ταιριάζουν με τις ισλαμικές ρίζες των Σύρων ανταρτών στο πεδίο της μάχης.
Με αυτά τα στηρίγματα και παρόλη την «κουρελιασμένη» την οικονομία της χώρας, η κυβέρνηση Άσαντ εξακολουθεί να ελέγχει πολλά τμήματα της συριακής επικράτειας. Οι ενισχυμένες και αναζωογονημένες δυνάμεις του Άσαντ είχαν πρόσφατα εδαφικά κέρδη στις πόλεις της Δαμασκού, Χομς και του Χαλεπίου .Η τελική νίκη βρίσκεται ante portas.
Οι ιρανοί μισθοφόροι δεν διαθέτουν κανέναν κεντρικό έλεγχο, αν και το Ιράν προσπαθεί να ασκήσει κάποιο έλεγχο με απειλές ελέγχοντας τις πληρωμές και τις προμήθειες των ομάδων αυτών . Ο εμφύλιος πόλεμος, όπως και οι περισσότεροι εμφύλιοι πόλεμοι, έχουν οδηγήσει πολλές ένοπλες ομάδες να «λειτουργούν» σαν ληστές και οργανωμένους πλιατσικολόγους . Ακόμη και ο συριακός στρατός επέτρεψε στα στρατεύματά του να λεηλατήσουν χωριά και γειτονιές που κυριαρχούσαν οι «Σύροι» αντάρτες θεωρώντας ότι αυτό είναι καλό για το ηθικό του συριακού στρατού .
Οι ιρανοί μισθοφόροι ουσιαστικά ζουν από το πλιάτσικο. Μεγάλο μέρος των πυρομαχικών τους και πολλά από τα όπλα τους ελήφθησαν από συριακά στρατεύματα και βάσεις. Αυτό έχει κάνει τις ιρανικές αποστολές πυρομαχικών (από το Ιράν και μέσω Ιράκ) ζωτικής σημασίας.
Αρκετές εκατοντάδες τόνοι πυρομαχικών καταφτάνουν κάθε εβδομάδα. Ο συριακός στρατός έχει απολέσει πολύ πριν από τον πόλεμο τα αποθέματα των πυρομαχικών του (είτε από την τη χρήση, την καταστροφή ή τη σύλληψη). Επίσης ο συριακός στρατός έχει θέσει ως ύψιστη προτεραιότητα του την προστασία των υψηλής τεχνολογίας όπλων (θανατηφόρες χημικές ουσίες, βαλλιστικούς πυραύλους, κατευθυνόμενα βλήματα, αντιαεροπορικά συστήματα και πολεμικά αεροσκάφη), τα οποία έχουν οδηγήσει μοιραία στην εγκατάλειψη των αποθηκών που είναι γεμάτα με μεγάλες ποσότητες ελαφρού οπλισμού μικρά πυρομαχικά, χειροβομβίδες, βλήματα όλμων, και άλλα παρόμοια. Ο στρατός συνεχίζει επίσης να εξαπολύει πυραύλους τύπου SCUD εναντίον των ανταρτών σε πόλεις και γειτονιές.
Μέσα σε όλο αυτόν το ορυμαγδό υπάρχει όπως είναι φυσικό αύξηση του λαθρεμπορίου και της γενικής εγκληματικής δραστηριότητας που προέρχονται από τη Συρία. Τα εκατομμύρια προσφύγων από τη Συρία προς την Τουρκία , το Λίβανο και την Ιορδανία έχουν δημιουργήσει ολόκληρες πόλεις από σκηνές παρέχοντας παράλληλα τις βάσεις για επαναστατικές και εγκληματικές ομάδες. Παρόλο τους αυστηρούς ελέγχους στα σύνορα με την Τουρκία και την Ιορδανία υπάρχει αύξηση του αριθμού των ενόπλων ομάδων και των μαχών με κυβερνητικά στρατεύματα .
Οι πρόσφυγες επίσης επιφέρουν οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα για τους ντόπιους καθώς οι ξένοι είναι πρόθυμοι να εργαστούν φθηνότερα και έχουν αύξηση της εγκληματικότητας όπου και αν βρίσκονται. Περίπου το 15% των Σύριων εγκατέλειψαν την πατρίδα τους και σχεδόν οι μισοί, από τους υπόλοιπους αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους για ασφαλή καταφύγια στο εσωτερικό της Συρίας. Όλα αυτά παίζουν σημαντικό ρόλο για την ΕΕ που ενδιαφέρεται πρωτίστως για την ήττα του Assad καθιστώντας παράλληλα δυνατή την επιστροφή των προσφύγων στην πατρίδα τους. Πολλοί από τους Σύριους πρόσφυγες προσπαθούν να εισέλθουν στην Ευρώπη, είτε με νομικά επιχειρήματα είτε ή με άλλο τρόπο. Οι Ευρωπαίοι γνωρίζουν από την εμπειρία του ιστορικού τους παρελθόντος ότι ο μόνος τρόπος για να σταματήσει αυτό είναι να επέλθει ειρήνη στην περιοχή της έντασης που στην προκειμένη περίπτωση αφορά την Συρία .
Οι ηγέτες των Σύρων ανταρτών όπως ο FSA (Free Syrian Army) και το SNC (Συριακό Εθνικό Συμβούλιο) σε συνάντηση με τους εκπροσώπους του ΟΗΕ άφησαν να εννοηθεί ότι θα ήταν πρόθυμοι να διαπραγματευτούν με την κυβέρνηση της Συρίας, αν η οικογένεια Άσαντ παρέδιδε την εξουσία. Οι αντάρτες θέλουν επίσης η Ρωσία να σταματήσει την στρατιωτική υποστήριξή της προς τον Assad και να γίνει κάτι για την υποστήριξη του Ιράν και Ιράκ προς τον Assad. Το πρόβλημα εδώ είναι ότι η Ρωσία ( η Κίνα), το Ιράν και το Ιράκ βρίσκονται πίσω από τον Assad δείχνοντας ότι οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση στη Συρία θα είναι εχθρικοί προς αυτές τις χώρες .
Η Τουρκία ι τώρα δραστηριοποιείται προς την κατεύθυνση μιας πιο ενεργή υποστήριξης των μετριοπαθών ανταρτών . Αυτό σημαίνει συνεννόηση με τους Σύρους αντάρτες (FSA και SNC) αλλά όχι με τις ισλαμικές τρομοκρατικές ομάδες, όπως η Jabhat al Nusra (JN), ή μικρότερες ριζοσπαστικές ομάδες. Η Τουρκία ανησυχεί για τους ακραίους ισλαμιστές αντάρτες οι οποίοι τείνουν να γίνουν πιο ενεργοί σύμμαχοι των ισλαμικών ριζοσπαστικών ομάδων που ήδη δραστηριοποιούνται στην Τουρκία (και σε μεγάλο βαθμό υπό έλεγχο). Οι Τούρκοι προσφέρουν στους Κούρδων της Συρίας (που είναι σε πόλεμο με τους ακραίους ισλαμιστές αντάρτες της Αλ Νούσρα ενισχύσεις και ένταξη στην πρόσφατη συμφωνία ειρήνης με τους Κούρδους στην Τουρκία (PKK).
Από την άλλη πλευρά υπάρχει αυξανόμενη «αντισυριακή» έξαρση και βία εναντίον της Χεζμπολάχ στο Λίβανο. Αυτό πραγματοποιείται με τη μορφή ενεδρών και πολιτικών δολοφονιών, οι περισσότερες από τις οποίες απευθύνονται σε υποστηρικτές του Άσαντ (που αποτελούν μειοψηφία στο Λίβανο).
Η Χεζμπολάχ αγωνίζεται με τους δικούς της μαχητές και τα έχει στη λιβανική αστυνομία και τις ένοπλες δυνάμεις. Μερικά τάγματα του λιβανικού στρατού αποτελούνται σχεδόν αποκλειστικά από άνδρες της Χεζμπολάχ και είναι στην πραγματικότητα υπό τον έλεγχο της Χεζμπολάχ.
Ενώ αυτά τα στρατεύματα ακολουθούν κανονικά τις διαταγές του στρατού, αν ο λιβανικός στρατός προσπαθήσει ποτέ να πάει εναντίον της Χεζμπολάχ αυτά τα τάγματα θα «μεταστρέψουν» αμέσως την κατάσταση . Πολλοί Λιβανέζοι είναι δυσαρεστημένοι με την παρέμβαση της Χεζμπολάχ στη Συρία αλλά έχουν γίνει ακόμη λιγότερο απρόθυμοι να προκαλέσουν ένα άλλο λιβανικό εμφύλιο πόλεμο για να ικανοποιήσει η Χεζμπολάχ την φαινομενικά ακόρεστη δίψα της για εξουσία. Ο αραβικός κόσμος σε γενικές γραμμές γίνεται όλο και πιο εχθρικός προς την Χεζμπολάχ και είναι σίγουρα κατά της ιρανικής κυριαρχίας στο Περσικό Κόλπο.
Τα προβλήματα για την Χεζμπολάχ εκτείνονται και πέρα από τον αραβικό κόσμο. Στις 16 Ιουλίου η ΕΕ (Ευρωπαϊκή Ένωση) συμφώνησε τελικά να κηρύξει τη Χεζμπολάχ ως τρομοκρατική οργάνωση. Για μεγάλο χρονικό διάστημα πολλά κράτη μέλη της ΕΕ ήταν πεπεισμένα ότι το Ισραήλ ήταν πραγματικά υπαίτιο στην περιοχή του λιβάνου και ότι τα μέλη της Χεζμπολάχ που εμπλέκονταν στην τρομοκρατία αποτελούσαν εξαιρέσεις.
Έτσι, ενώ αρχικά η ΕΕ αρνήθηκε να κατονομάσει τη Χεζμπολάχ ως τρομοκρατική οργάνωση και να πραγματοποιήσει τον περιορισμό των κεφαλαίων της, αυξάνοντας παράλληλα και την ασφάλεια στο εσωτερικό της με την ενεργή συμμετοχή της Χεζμπολάχ στο συριακό εμφύλιο πόλεμο, η ΕΕ την αποκήρυξε κηρύσσοντας το στρατιωτικό σκέλος της ως τρομοκρατική οργάνωση . Τα αραβικά κράτη του Κόλπου που υποστηρίζουν τους Σύρους αντάρτες FSA έχουν προειδοποιήσει επίσης την Χεζμπολάχ ότι εάν δεν αποσύρει τους ένοπλους άνδρες της από τη Συρία, η οργάνωση h θα προστεθεί στον αραβικό κατάλογο των τρομοκρατικών οργανώσεων και δεν θα είναι πλέον σε θέση να λειτουργεί ανοιχτά στο μεγαλύτερο μέρος του αραβικού κόσμου. Αυτό θα μπορούσε να βλάψει τη Χεζμπολάχ για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η Χεζμπολάχ χρειάζεται την υποστήριξη του Ιράν για να επιβιώσει και είναι πλέον σε θέση να πάρει μερικές σημαντικές αποφάσεις . Η απαγόρευση της ΕΕ (μόνο για την «στρατιωτική πτέρυγα» της Χεζμπολάχ), καθιστά πιο δύσκολη, αλλά όχι αδύνατη, την συγκέντρωση χρημάτων στην Ευρώπη.
Οι ΗΠΑ έχουν επιτέλους ξεκινήσει τα αποστολή φορτίων οπλισμού μέσω θαλάσσης στους αντάρτες. Οι πολιτικές διαφορές στις ΗΠΑ καθυστέρησαν επί ένα μήνα την υλοποίηση των δεσμεύσεων για την παροχή βοήθειας. Επί του παρόντος, οι ΗΠΑ απαιτούν τον έλεγχο της αξιοπιστίας των ανταρτών στις γραμμές εφοδιασμού από τις ανεξάρτητες ομάδες λαθρεμπόρων για να πάρουν εμπορεύματα από την Τουρκία και την Ιορδανία απαγορεύοντας την διακίνηση αυτών των φορτίων από ανεπίσημα κανάλια . Οι ΗΠΑ είναι κατά της αποστολής μη στρατιωτικών ειδών μέσω αυτών των καναλιών.
26 Ιουλ του 2013: Για πέμπτη φορά φέτος το Ισραήλ επιτέθηκε στη Συρία. Αυτή τη φορά ήταν υψηλής τεχνολογίας όπλα είναι αποθηκευμένα σε μια στρατιωτική βάση βόρεια σύνορα με το Ισραήλ (κοντά Quneitra). Η επίθεση πραγματοποιήθηκε από πολεμικά αεροσκάφη και, όπως και στις προηγούμενες επιθέσεις, ήταν μέρος μιας προσπάθειας για την αποτροπή χρήσης από την Συρία όπλων υψηλής τεχνολογίας από το να μετακινηθούν σε βάσεις της Χεζμπολάχ στο Λίβανο.
Γ. Μοτσάκος
Ειδικός σε Θέματα Άμυνας και Ασφάλειας Πληροφοριών
http://www.strategypage.com/qnd/syria/articles/20130730.aspx
