Μια
ενδιαφέρουσα και διεισδυτική ανάλυση επιχειρεί με πρωτοσέλιδο
δημοσίευμά της η Wall Street Journal, παρουσιάζοντας εκτενή απολογισμό
της ευρωπαϊκής πολιτικής της Μέρκελ, βασισμένο σε συνεντεύξεις ευρωπαίων
αξιωματούχων και οικονομικών εμπειρογνωμόνων.
Γιατί η καγκελάριος Μέρκελ αποφάσισε ότι η Ελλάδα δεν έπρεπε να αποχωρήσει από την ευρωζώνη; Ποιες ενέργειες ακολούθησε και ποια ήταν η συμφωνία της με τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά;
Όπως υποστηρίζεται, η γερμανική ισχύς στην Ευρώπη προκαλεί εντάσεις, ενώ πολλοί Έλληνες και Ισπανοί κατηγορούν τα μέτρα λιτότητας που υπαγορεύει το Βερολίνο για τη μετατροπή των χρηματοπιστωτικών κρίσεων των χωρών τους σε οικονομική ύφεση.
Ακόμη και πολιτικοί της νότιας Ευρώπης, που συμφωνούν με την Μέρκελ για την ανάγκη μεταρρυθμίσεων στις χώρες τους, δηλώνουν ότι η Γερμανία πρέπει να πράξει περισσότερα για την ανάκαμψη της ανάπτυξης.
Μεταξύ αυτών, σημειώνεται είναι και ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, ο οποίος αναφέρει πως «χρειαζόμαστε μια σύγκλιση. Το Βερολίνο πρέπει να κατανοήσει περισσότερο τα επιχειρήματα του Νότου και ο Νότος πρέπει να κατανοήσει περισσότερο τα επιχειρήματα του Βερολίνου».
Στη συνέχεια γίνεται αναφορά στο «ελληνικό πολιτικό χάος» που αντιμετώπισε η Ευρώπη στα μέσα του 2012.
Τότε, τονίζεται, πολλοί στη γερμανική κυβέρνηση συνασπισμού αμφέβαλαν για την ικανότητα της Ελλάδας να παραμείνει εντός ευρώ.
Αξιωματούχοι μίλησαν για τη θεωρία του «μολυσμένου ποδιού», ότι δηλαδή το ελληνικό άκρο που είχε προσβληθεί από γάγγραινα, θα έπρεπε να ακρωτηριαστεί για να σωθεί το υπόλοιπο σώμα της ευρωζώνης.
Τότε, η Μέρκελ, σε μια προσπάθεια να εκτιμήσει τις αλυσιδωτές αντιδράσεις της αγοράς, κάλεσε χωριστά το πρόεδρο της Bundesbank Γιενς Βάιντεμαν και το μέλος της ΕΚΤ Γιεργκ Άσμουσεν για να τους ρωτήσει τι θα συνέβαινε σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ.
Αμφότεροι απάντησαν ότι πιθανότατα θα αποχωρούσε και η Κύπρος, ενώ δεν γνώριζαν αν θα επακολουθούσαν και άλλα κράτη - μέλη της ευρωζώνης.
Πάντα σύμφωνα με το δημοσίευμα της Wall Street Journal, η συγκεκριμένη απάντηση κρίθηκε από την Μέρκελ ως «υπερβολικά αβέβαιη» και επειδή, όπως της υπογράμμισε ο κ. Βάιντεμαν, ήταν ριψοκίνδυνο να παραμείνει η Ελλάδα εντός ευρώ εάν δεν μπορούσε να τηρήσει τις υποχρεώσεις της, η Μέρκελ συνειδητοποίησε ότι χρειαζόταν έναν αξιόπιστο σύμμαχο στην Αθήνα.
Γιατί η καγκελάριος Μέρκελ αποφάσισε ότι η Ελλάδα δεν έπρεπε να αποχωρήσει από την ευρωζώνη; Ποιες ενέργειες ακολούθησε και ποια ήταν η συμφωνία της με τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά;
Όπως υποστηρίζεται, η γερμανική ισχύς στην Ευρώπη προκαλεί εντάσεις, ενώ πολλοί Έλληνες και Ισπανοί κατηγορούν τα μέτρα λιτότητας που υπαγορεύει το Βερολίνο για τη μετατροπή των χρηματοπιστωτικών κρίσεων των χωρών τους σε οικονομική ύφεση.
Ακόμη και πολιτικοί της νότιας Ευρώπης, που συμφωνούν με την Μέρκελ για την ανάγκη μεταρρυθμίσεων στις χώρες τους, δηλώνουν ότι η Γερμανία πρέπει να πράξει περισσότερα για την ανάκαμψη της ανάπτυξης.
Μεταξύ αυτών, σημειώνεται είναι και ο υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, ο οποίος αναφέρει πως «χρειαζόμαστε μια σύγκλιση. Το Βερολίνο πρέπει να κατανοήσει περισσότερο τα επιχειρήματα του Νότου και ο Νότος πρέπει να κατανοήσει περισσότερο τα επιχειρήματα του Βερολίνου».
Στη συνέχεια γίνεται αναφορά στο «ελληνικό πολιτικό χάος» που αντιμετώπισε η Ευρώπη στα μέσα του 2012.
Τότε, τονίζεται, πολλοί στη γερμανική κυβέρνηση συνασπισμού αμφέβαλαν για την ικανότητα της Ελλάδας να παραμείνει εντός ευρώ.
Αξιωματούχοι μίλησαν για τη θεωρία του «μολυσμένου ποδιού», ότι δηλαδή το ελληνικό άκρο που είχε προσβληθεί από γάγγραινα, θα έπρεπε να ακρωτηριαστεί για να σωθεί το υπόλοιπο σώμα της ευρωζώνης.
Τότε, η Μέρκελ, σε μια προσπάθεια να εκτιμήσει τις αλυσιδωτές αντιδράσεις της αγοράς, κάλεσε χωριστά το πρόεδρο της Bundesbank Γιενς Βάιντεμαν και το μέλος της ΕΚΤ Γιεργκ Άσμουσεν για να τους ρωτήσει τι θα συνέβαινε σε περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ.
Αμφότεροι απάντησαν ότι πιθανότατα θα αποχωρούσε και η Κύπρος, ενώ δεν γνώριζαν αν θα επακολουθούσαν και άλλα κράτη - μέλη της ευρωζώνης.
Πάντα σύμφωνα με το δημοσίευμα της Wall Street Journal, η συγκεκριμένη απάντηση κρίθηκε από την Μέρκελ ως «υπερβολικά αβέβαιη» και επειδή, όπως της υπογράμμισε ο κ. Βάιντεμαν, ήταν ριψοκίνδυνο να παραμείνει η Ελλάδα εντός ευρώ εάν δεν μπορούσε να τηρήσει τις υποχρεώσεις της, η Μέρκελ συνειδητοποίησε ότι χρειαζόταν έναν αξιόπιστο σύμμαχο στην Αθήνα.