ΝΕΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ

Ψευδή στοιχεία καταθέτει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο για τις εργασιακές εξελίξεις στην Νότιο Ευρώπη την στιγμή που οι Βόρειοι λαοί της δεν έχουν αγροτικό και ορυκτό πλούτο και τον αρπάζουν από την Νότια Ευρώπη.

Συγκεκριμένα στο Οικονομικό Φόρουμ που έγινε στις Βρυξέλλες στις 31 Μαΐου 2012 ο Αναπληρωτής Διευθύνων Σύμβουλος του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Nemat Shafik προκειμένου για να πείσει γιατί οι λαοί της Νότιας Ευρώπης πρέπει να καταστραφούν ανέφερε το εξής εξοργιστικό παράδειγμα.«Στην Ελλάδα, οι μισθοί αυξήθηκαν ταχύτερα από την αύξηση της παραγωγικότητας για πολλά χρόνια, συγκεκριμένα κατά 30% περίπου το 2000 - 2008, ενώ μειώθηκε κατά 8% στη Γερμανία».

Σε αυτό πονηρό παράδειγμα δεν αναφέρονται οι μισθοί των εργαζομένων στην Ελλάδα με βάση τις εργατοώρες όπου έχει αποδειχθεί ότι οι Έλληνες εργάζονται τις διπλάσιες ώρες από τους Γερμανούς. Επίσης δεν αναφέρεται οι μισθοί των Ελλήνων και των Γερμανών αλλά και δεν επισημαίνεται ότι η παραγωγή της Γερμανίας πωλείται στην Νότια Ευρώπη.

Σημειωτέον ότι πριν την κρίση οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα είχαν κατώτατο μισθό 750 ευρώ και στην Γερμανία 1.200 ευρώ.

Πώς λοιπόν έχουν τον θράσος να μιλούν για αύξηση μισθού στην Ελλάδα ενώ οι «καλοί» Γερμανοί μειώνουν τους μισθούς.

Ακόμη και σήμερα που βρισκόμαστε στον πυρήνα της κρίσης οι μισθοί κυμαίνονται κατά μέσο όρο από 1.500- 2.500 ευρώ και οι επιχειρήσεις προχωρούν σε νέες προσλήψεις αφού οι «καλοί» Γερμανοί ζουν από τους Έλληνες.

Χρωστάνε οι «καλοί» Γερμανοί 1,3 τρις. ευρώ από τις γερμανικές οφειλές και τα δάνεια που λένε ότι έδωσαν τα παίρνουν πίσω με τόκους.

Έτσι λοιπόν όπως και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ενώ σκότωναν τους Έλληνες τους έβαλαν δάνειο για να ζουν καλά τα παιδιά τους στην Γερμανία ενώ ταυτόχρονα έκλεβαν τον χρυσό της Ελλάδας και τις καταθέσεις των Ελλήνων.  

Από την άλλη ο Αναπληρωτής Σύμβουλος του ΔΝΤ ανέφερε ότι «Γνωρίζουμε όλοι ότι η δημοσιονομική εξυγίανση, δηλαδή η μείωση των ελλειμμάτων με μείωση των δαπανών ή αύξηση των εσόδων, μπορεί να εμποδίσει την ανάπτυξη».

Επίσης δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο και επικεντρώνει το ενδιαφέρον του μόνο στην αποκατάσταση της υγείας του χρηματοπιστωτικού τομέα και αναφέρει «Η καλή λειτουργία των πιστωτικών αγορών είναι άλλο ένα σημαντικό στοιχείο όσον αφορά την αναθέρμανση της ανάπτυξης, τόσο στο άμεσο και στο μεσοπρόθεσμο μέλλον. Οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις αποδίδουν καρπούς, σε τομείς με αναπτυξιακό δυναμικό που πρέπει να έχουν πρόσβαση στη χρηματοδότηση. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες εξαρτώνται περισσότερο από τις τράπεζες από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις για την πίστωση».

Στην τελευταία του φράση ότι οι μικρές και οι μεσαίες επιχειρήσεις έχουν μεγαλύτερη ανάγκη τις τράπεζες προσπαθεί να κρύψει ότι συμβαίνει το αντίθετο.

Συγκεκριμένα «όταν μία επιχείρηση η οποία έχει τζίρο 5 εκατ. ευρώ μπορεί χωρίς το τραπεζικό σύστημα να διακινήσει τα χρήματα της; Εάν όμως μία επιχείρηση έχει τζίρο 100.000 ευρώ ήδη τα χρήματα της έχουν δοθεί σε φόρους σε μισθούς και άλλες υποχρεώσεις λαμβάνοντας μόνο ένα μικρό κέρδος. Άρα ποιος έχει ανάγκη από το τραπεζικό σύστημα;»

Παρ΄ όλα αυτά συνεχίζει να υποστηρίζει «Στη νότια Ευρώπη, το πιο κρίσιμο ζήτημα είναι να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα του τομέα των εμπορεύσιμων αγαθών. Μια μείωση των σχετικών τιμών στο νότο έναντι των αναληφθεισών του Βορρά μπορεί να διευκολύνει αυτή τη διαδικασία. Πάρτε το παράδειγμα του τουρισμού. Ένα δωμάτιο ξενοδοχείου στην Ισπανία κοστίζει 50 τοις εκατό περισσότερο από ό, τι το 2000 και πακέτα διακοπών κοστίζουν 22 τοις εκατό περισσότερο. Στη Γερμανία, τα ξενοδοχεία είναι μόνο 15 τοις εκατό πιο ακριβά σήμερα, και το κόστος των πακέτων διακοπών ελάχιστα έχει αλλάξει σε 12 χρόνια».

Σε αυτό το σημείο πραγματικά πρέπει να απαντήσουμε στον Διευθύνοντα Σύμβουλο «Γιατί να πάει ο τουρίστας στη Γερμανία; Για τον ήλιο; Την ζέστη; Την διαύγεια του ουρανού; Ή για την μεσογειακή διατροφή;»

Στην συνέχεια ο Διευθύνων Σύμβουλος προτείνει κιόλας και λύσεις. Ειδικότερα «Διάφορες πολιτικές μπορούν να βοηθήσουν τις χώρες να ανακτήσουν την ανταγωνιστικότητά τους:

-Η μεταρρύθμιση των αγορών εργασίας. Οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας θα πρέπει να σχεδιαστούν για να κάνουν τις αγορές εργασίας χωρίς αποκλεισμούς και συμβάλλουν στην επίτευξη των απαραίτητων ανακατατάξεων των τιμών. Πολιτικές όπως η μείωση του δυαδικότητα της αγοράς εργασίας, η μεταρρύθμιση του συστήματος μισθολογικών διαπραγματεύσεων, και η προώθηση του εργατικού δυναμικού είναι όλες χρήσιμες εν προκειμένω.

-Η μείωση των κανονιστικών φραγμών. Διευκόλυνση για τις επιχειρήσεις είναι να ξεκινήσουν ή να κλείσουν, απλούστευση των φορολογικών συστημάτων και η παροχή στήριξης για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που προσπαθούν να αποκτήσουν πρόσβαση στις διεθνείς αγορές, θα βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα στις περισσότερες χώρες της Νότιας Ευρώπ.

-Η αύξηση των επενδύσεων. Ένα άλλο βασικό συστατικό για την ανάπτυξη είναι οι επενδύσεις, για τα νέα έργα μέσω του προϋπολογισμού της ΕΕ και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.

Επίσης η υποτίμηση των ονομαστικών μισθών και τα υποστηρίγματα των τιμών μπορεί να ενισχύσουν τη διαδικασία της εσωτερικής υποτίμησης βραχυπρόθεσμα, ενώ ελαχιστοποιεί την απώλεια της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών».

Δηλαδή να υπάρχουν καταθέσεις σε ευρώ και οι λαοί του νότου να πληρώνονται σε δικό τους νόμισμα υποτιμημένο κατά 60% μέχρι τα παιδιά τους να πεινάνε για να μπορούν οι Βόρειοι Ευρωπαίοι να ταΐζουν τα δικά τους παιδιά σε εξευτελιστικές τιμές. Έτσι θα αρπάζουν τον πλούτο των χωρών του νότου για να ζουν αυτοί καλά και εμείς χειρότερα.

Δεν σταματάει όμως ο Διευθύνων Σύμβουλος ολοκληρώνει το σχέδιο του με τις παρακάτω ιδέες «Για να συμπληρώσουν τις μεταρρυθμίσεις σε εθνικό επίπεδο, οι κυβερνήσεις της ΕΕ θα πρέπει να λάβουν περαιτέρω μέτρα για την ενσωμάτωση των οικονομιών τους».

Δηλαδή θα δημιουργηθεί μία Ευρωπαϊκή οικονομία με τα δεδομένα των Βόρειων λαών.

Και συνεχίζει «Αν και η Ευρώπη έχει μια ενιαία αγορά για τα προϊόντα, η ενιαία αγορά χρηματοοικονομικών υπηρεσιών υστερεί. Αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το ενιαίο νόμισμα. Τα μέτρα αυτά θα περιλαμβάνουν την παροχή στήριξης του τραπεζικού συστήματος από ένα κοινό χώρο συγκέντρωσης πόρων ανεξάρτητα από τις εθνικές πηγές, έχοντας ένα ενιαίο ταμείο ασφάλισης των καταθέσεων. Θα απαιτήσει επιπλέον τη συγκέντρωση της εθνικής κυριαρχίας».

Σε αυτό το σημείο λέει ξεκάθαρα ότι δεν θα υπάρχει εθνική κυριαρχία των λαών και θα δημιουργηθεί ένα νέο φασιστικό καθεστώς αλλά με την «βούλα της Ευρώπης». 
e-inon