Παρακολούθησα προχθές για λίγο την εκπομπή Big Brother. Η έμφυτη περιέργειά μας να βλέπουμε από την κλειδαρότρυπα τη ζωή των άλλων, αποτελεί το σημαντικότερο κίνητρο για την εμφάνιση εκπομπών με ανάλογο περιεχόμενο. Η μεσημεριανή ζώνη στην τηλεόραση, έχει υψηλή θεαματικότητα, παρέχοντάς μας πληροφορίες, οι οποίες μας είναι εντελώς άχρηστες. Προσφέρουν όμως μια χαλάρωση.
Ταυτόχρονα, βέβαια, συντελούν στο να πάψουμε να σκεφτόμαστε. Δεν υπάρχει λόγος επεξεργασίας πληροφοριών σε θέματα που δεν επηρεάζουν τη ζωή μας. Ως εκ τούτου, πρόκειται για τροφή που αποβάλλεται πάραυτα, χωρίς να συγκρατήσει ο εγκέφαλος ωφέλιμα στοιχεία. Αλλά και δεν προσλαμβάνει χρήσιμα, αφού ο χρόνος πληροφόρησης και συλλογισμού σπαταλιέται σε αλλότρια.Υπάρχει όμως και χειρότερο. Ότι δημιουργούνται πρότυπα, τα οποία είναι μακριά από αυτά τα οποία θα έπρεπε με τις δράσεις τους να εμπνέουν τους νέους ανθρώπους. Δεν είμαι ηθικολόγος, αλλά θλίβομαι όταν πρόσωπα του περιθωρίου προβάλλονται ως προσωπικότητες, και μάλιστα εκφράζουν γνώμες επί παντός του επιστητού.
Στην αναφερόμενη παραπάνω εκπομπή, υπήρξαν δυο τρεις καταστάσεις που αξίζει να σταθούμε. Και κατ’ αρχάς, δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη η χυδαιότητα της προτροπής της παρουσιάστριας, να καλέσει τους παρευρισκόμενους να φωνάζουν εν χορώ «Γλυκειά μου Νάρα». Άλλο πράγμα είναι το σεξουαλικό υπονοούμενο, και άλλο η χυδαία αναφορά. Εντύπωση όμως μου προκάλεσε ιδιαίτερα, ο τρόπος αντιμετώπισης της «νίκης» από τους συγγενείς και φίλους του νεαρού Κρητικού. Ενός συμπαθέστατου παιδιού, αυθεντικού και μάλιστα με ωριμότητα για την ηλικία του. Στήθηκε μεγάλο γλέντι στο χωριό, για τη «νίκη». Επί ποίου όμως αντικειμένου; Ποιον νίκησε και σε τι. Ποια ακριβώς ήταν η επιτυχία του; Σε ποιον τομέα;
Ένα παιδί από την Κατερίνη είναι στο στόχαστρο των σπουδαιότερων πανεπιστημίων της γης, για τις επιδόσεις του στα μαθηματικά. Δεν στήθηκε κάποιο τραπέζι από συγγενείς και φίλους, ούτε έπεσαν μπαλωθιές. Και η δημοσιότητα, ήταν ολίγων δευτερολέπτων. Ούτε το όνομά του θυμόμαστε, ούτε καν τη μορφή του. Ως γονιός, αυτόν θα ήθελα για πρότυπο του παιδιού μου. Αλλά…
Είναι ενδεικτικές και οι δηλώσεις, γύρω από τη «νίκη» του νεαρού. «Είναι τιμή για την Κρήτη», είπε κάποιος συγγενής. Ο οποίος ίσως να μη γνωρίζει, ότι τιμή για την Κρήτη είναι κάποιος Θεοτοκόπουλος ή Κορνάρος. Ή Καραβίτης, Καούδης και Δικώνυμος. Ποιοι είναι αυτοί, μπορεί να ρωτήσει. Θα έχει πιθανόν δίκαιο, αφού οι παραπάνω δεν ήταν ενεργούμενα του Μεγάλου Αδελφού.
Αυτή η εκπομπή είναι αφορμή για το παρόν σημείωμα. Και υπάρχουν πλήθος άλλων, που σκοπό έχουν τον πνευματικό ευνουχισμό και την υποδούλωση του νου. Το σύστημα γνωρίζει καλά τη δουλειά του. Και αυτοί που το υπηρετούν, καλύτερα. Χαρακτηριστική περίπτωση κυρίας πρωινής εκπομπής, μητέρας, που δεν διστάζει να αποκαλύπτει το στήθος της ή τα εσώρουχά της, προκειμένου να προσελκύσει τους παππούδες που παρακολουθούν την εκπομπή της (οι άντρες υπερήλικες παρακολουθούν την εικόνα των πρωινών εκπομπών, οι δε γυναίκες ακούν μόνο, διότι ασχολούνται με τα οικιακά).
Οι εκπομπές λόγου και προβληματισμού είναι ελάχιστες στην ελληνική ραδιοτηλεόραση. Και οι περισσότερες, προκειμένου να επιτευχθεί υψηλή τηλεθέαση, καλούν κυρίως αυτούς που θορυβούν, κι όχι αυτούς που έχουν πολιτικό λόγο (και που είναι δυστυχώς ελάχιστοι). Αυτή είναι η πνευματική τροφή των λαών της Δύσης. Δεν χρειάζονται κανόνια, αρκεί μια κάμερα. Η δε κυρίευση του πνεύματος, είναι χειρότερη από την υποδούλωση του σώματος. Από τη δεύτερη, κάποια στιγμή θα απαλλαγείς. Από την πρώτη αποκλείεται. Εδώ πρέπει να δοθεί η μάχη.
Ο Μακεδών/VORIA
