Oι «χειρουργικοί» χειρισμοί που χρειάζονται για ένα τόσο λεπτό θέμα εξωτερικής πολιτικής
Είναι τόσο λεπτά τα θέματα εξωτερικής πολιτικής, και χρειάζονται
«χειρουργικούς» χειρισμούς, ώστε με καταλαμβάνει δέος όταν σκέπτομαι πως
τους χειρισμούς αυτούς τούς έχουν αναλάβει πολιτικοί και διπλωμάτες,
που δεν παρουσίασαν μέχρι σήμερα κάποια επιτυχία, ώστε να τους
εμπιστευθώ.
Πολλές φορές μέχρι τώρα ασχολήθηκε η στήλη με το θέμα των Πομάκων, για να αναδείξει αφενός την τουρκική πολιτική που επιχειρεί να εκτουρκίσει τους Πομάκους -και τους Αθιγγάνους-, με αρκετή επιτυχία είναι αλήθεια, και αφετέρου την αβελτηρία του ελληνικού ΥΠΕΞ, που λες και εκπληρώνει τους όρους κάποιας προηγηθείσας συμφωνίας.
Οι προσπάθειες πολλών φορέων και προσωπικοτήτων Θρακιωτών -και όχι μόνον- κατατείνουν στο να αποδειχθεί πως οι Πομάκοι δεν είναι Τούρκοι, αλλ’ αποτελούν ένα ιδιαίτερο φύλο, αμφισβητούμενης καταγωγής, όπως θα δούμε στην συνέχεια. Αν υποτεθεί, ότι οι Πομάκοι αρνηθούν τον εκτουρκισμό τους, και καθιερωθούν ως ιδιαίτερη εθνότητα, τότε μελλοντικώς ανοίγουμε και άλλη πληγή στην χώρα μας.
Για όσους θεωρήσουν υπερβολική αυτήν την υπόνοια, ας προσέξουν την δήλωση του Βουλγάρου καθηγητή κ. Νικολάι Οφτσάροφ, ο οποίος μιλώντας στο βουλγαρικό «radio Focus» χαρακτήρισε το «Ινστιτούτο των Πομάκων», που ιδρύθηκε τα τελευταία χρόνια, ως αποσχιστική οργάνωση, που προβαίνει σε μια «οργανωμένη εκστρατεία αποσταθεροποίησης της Βουλγαρίας».
Ο ίδιος επεσήμανε, όπως μεταφέρει ο echedoros, ότι ο ιδρυτής του Ινστιτούτου των Πομάκων είχε δηλώσει ότι το 2013 θα ήταν καθοριστικό έτος για τους Πομάκους της Βουλγαρίας και επεσήμανε ότι πρόκειται για τεχνητή εθνική ομάδα.
«Σήμερα είμαι εδώ στο Ζλάτογκραντ, τη λεγόμενη πομακική κοινότητα, και αν πω ότι κάποιος εδώ είναι Πομάκος θα το θεωρήσει ως προσβολή. Οι άνθρωποι εδώ είναι οι μισοί Χριστιανοί Βούλγαροι και οι άλλοι μισοί Μουσουλμάνοι Βούλγαροι και δεν υπάρχει κάποια άλλη εθνοτική ομάδα, αφού όλοι αυτοί ζουν μαζί και μιλούν την ίδια γλώσσα», δήλωσε ο Οφτσάροφ.
Ο ίδιος σχολίασε ότι στις αρχές Ιανουαρίου εμφανίστηκε ζήτημα δημιουργίας ενός Υπουργείου Μειονοτήτων. Οι κύριες ομάδες που θέλουν αυτό το υπουργείο είναι οι οργανώσεις των Αθιγγάνων, οι Σλάβοι και η μειονότητα των Πομάκων, είπε ο καθηγητής Οφτσάροφ και πρόσθεσε ότι το θέμα αυτό είναι πολύ σοβαρό γιατί πρόκειται για ολόκληρα τμήμα της βουλγαρικής επικράτειας.
Οι Βούλγαροι φυσικά, έχουν μεγάλο πληθυσμό Πομάκων στην επικράτειά τους (περί τους 200.000, ενώ στην Ελλάδα αριθμούνται σε 30.000 περίπου), και ο κ. Οφτσάροφ έχει λόγους να ανησυχεί. Κοντά σ’ αυτόν όμως, πρέπει και η ελληνική πολιτεία να έχει ανοιχτά τα μάτια, επειδή μια ενδεχόμενη μελλοντικά αυτονομία των Πομάκων, θα δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα στην Θράκη.
Οι Πομάκοι (και των δύο χωρών) ζουν ένθεν και ένθεν της Ροδόπης. Ο υπογραφόμενος έχω επισκεφτεί τα χωριά τους στα σύνορα, και μου έδειξαν τα μονοπάτια στην οροσειρά, όπου μεταβαίνουν οι εδώ στην Βουλγαρία και οι εκεί στην Ελλάδα, για να επισκεφτούν τους συγγενείς και φίλους τους, αφού τα σύνορα όπως καθορίστηκαν με την Συνθήκη του Βουκουρεστίου, χώρισε την περιοχή.
Να ληφθεί δε υπόψη, η «συμφεροντολογική» πολιτικής της Άγκυρας, η οποία τους μεν Πομάκους της Θράκης τους θεωρεί Τούρκους, τους δε Πομάκους στην Τουρκία (συζητήσιμο κι αυτό πώς βρέθηκαν εκεί) τους εντάσσει στις μειονότητες, καθ’ ομολογία και του ίδιου του κ. Ερντογάν.
Ποια είναι η καταγωγή των Πομάκων; Μας αρέσει βέβαια να τους θεωρούμε ελληνικής καταγωγής, από το γεγονός ότι σ’ εκείνη την περιοχή ήσαν οι Αγριάνες, πολεμιστές που πήρε μαζί του ο Μέγας Αλέξανδρος, ονομασία που αποδέχονται πολλοί Πομάκοι. Όμως, παλαιότερα οι ίδιοι αυτοαποκαλούνταν «Αχριάνες», ο δε Βυζαντινός ιστορικός Γ. Ακροπολίτης ονομάζει την περιοχή αυτή της Ροδόπης «Αχρίδα». Η λέξη «Πομάκος» σημαίνει «αγροίκος» στην τουρκική γλώσσα, απεδόθη δε σ’ αυτόν τον λαό από τους Τούρκους με διάθεση υποτιμητική, κατά παράφραση του αρχαιοελληνικού «Αγριάνες» (σκληροτράχηλοι).
Είναι δύσκολο λοιπόν να μιλήσει κανείς υπεύθυνα για την εθνολογική υπαγωγή τους (με μόνη την βεβαιότητα ότι δεν είναι Τούρκοι, όπως απέδειξαν οι ανθρωπολογικές έρευνες). Άλλοι υποστηρίζουν ότι πρόκειται περί Ελλήνων, άλλοι ότι πρόκειται περί Σλάβων και άλλοι περί βορείων Θρακών. Ανεξαρτήτως αυτού, δεν έγινε καμιά προσπάθεια ενσωμάτωσή τους στην ελληνική κοινωνία, οι ίδιοι δε με την ενδογαμία που εφαρμόζουν κινδυνεύουν να εξαλειφθούν (υπάρχουν σήμερα φαινόμενα αλμπινισμού).
Ο λόγος που χτυπάω συνεχώς το καμπανάκι, είναι ότι «των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν», σε αντίθεση με την δική μας συνήθεια να ακολουθούμε έκπληκτοι και ανήμποροι τα γεγονότα.
Ο Μακεδών/voria.gr
Πολλές φορές μέχρι τώρα ασχολήθηκε η στήλη με το θέμα των Πομάκων, για να αναδείξει αφενός την τουρκική πολιτική που επιχειρεί να εκτουρκίσει τους Πομάκους -και τους Αθιγγάνους-, με αρκετή επιτυχία είναι αλήθεια, και αφετέρου την αβελτηρία του ελληνικού ΥΠΕΞ, που λες και εκπληρώνει τους όρους κάποιας προηγηθείσας συμφωνίας.
Οι προσπάθειες πολλών φορέων και προσωπικοτήτων Θρακιωτών -και όχι μόνον- κατατείνουν στο να αποδειχθεί πως οι Πομάκοι δεν είναι Τούρκοι, αλλ’ αποτελούν ένα ιδιαίτερο φύλο, αμφισβητούμενης καταγωγής, όπως θα δούμε στην συνέχεια. Αν υποτεθεί, ότι οι Πομάκοι αρνηθούν τον εκτουρκισμό τους, και καθιερωθούν ως ιδιαίτερη εθνότητα, τότε μελλοντικώς ανοίγουμε και άλλη πληγή στην χώρα μας.
Για όσους θεωρήσουν υπερβολική αυτήν την υπόνοια, ας προσέξουν την δήλωση του Βουλγάρου καθηγητή κ. Νικολάι Οφτσάροφ, ο οποίος μιλώντας στο βουλγαρικό «radio Focus» χαρακτήρισε το «Ινστιτούτο των Πομάκων», που ιδρύθηκε τα τελευταία χρόνια, ως αποσχιστική οργάνωση, που προβαίνει σε μια «οργανωμένη εκστρατεία αποσταθεροποίησης της Βουλγαρίας».
Ο ίδιος επεσήμανε, όπως μεταφέρει ο echedoros, ότι ο ιδρυτής του Ινστιτούτου των Πομάκων είχε δηλώσει ότι το 2013 θα ήταν καθοριστικό έτος για τους Πομάκους της Βουλγαρίας και επεσήμανε ότι πρόκειται για τεχνητή εθνική ομάδα.
«Σήμερα είμαι εδώ στο Ζλάτογκραντ, τη λεγόμενη πομακική κοινότητα, και αν πω ότι κάποιος εδώ είναι Πομάκος θα το θεωρήσει ως προσβολή. Οι άνθρωποι εδώ είναι οι μισοί Χριστιανοί Βούλγαροι και οι άλλοι μισοί Μουσουλμάνοι Βούλγαροι και δεν υπάρχει κάποια άλλη εθνοτική ομάδα, αφού όλοι αυτοί ζουν μαζί και μιλούν την ίδια γλώσσα», δήλωσε ο Οφτσάροφ.
Ο ίδιος σχολίασε ότι στις αρχές Ιανουαρίου εμφανίστηκε ζήτημα δημιουργίας ενός Υπουργείου Μειονοτήτων. Οι κύριες ομάδες που θέλουν αυτό το υπουργείο είναι οι οργανώσεις των Αθιγγάνων, οι Σλάβοι και η μειονότητα των Πομάκων, είπε ο καθηγητής Οφτσάροφ και πρόσθεσε ότι το θέμα αυτό είναι πολύ σοβαρό γιατί πρόκειται για ολόκληρα τμήμα της βουλγαρικής επικράτειας.
Οι Βούλγαροι φυσικά, έχουν μεγάλο πληθυσμό Πομάκων στην επικράτειά τους (περί τους 200.000, ενώ στην Ελλάδα αριθμούνται σε 30.000 περίπου), και ο κ. Οφτσάροφ έχει λόγους να ανησυχεί. Κοντά σ’ αυτόν όμως, πρέπει και η ελληνική πολιτεία να έχει ανοιχτά τα μάτια, επειδή μια ενδεχόμενη μελλοντικά αυτονομία των Πομάκων, θα δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα στην Θράκη.
Οι Πομάκοι (και των δύο χωρών) ζουν ένθεν και ένθεν της Ροδόπης. Ο υπογραφόμενος έχω επισκεφτεί τα χωριά τους στα σύνορα, και μου έδειξαν τα μονοπάτια στην οροσειρά, όπου μεταβαίνουν οι εδώ στην Βουλγαρία και οι εκεί στην Ελλάδα, για να επισκεφτούν τους συγγενείς και φίλους τους, αφού τα σύνορα όπως καθορίστηκαν με την Συνθήκη του Βουκουρεστίου, χώρισε την περιοχή.
Να ληφθεί δε υπόψη, η «συμφεροντολογική» πολιτικής της Άγκυρας, η οποία τους μεν Πομάκους της Θράκης τους θεωρεί Τούρκους, τους δε Πομάκους στην Τουρκία (συζητήσιμο κι αυτό πώς βρέθηκαν εκεί) τους εντάσσει στις μειονότητες, καθ’ ομολογία και του ίδιου του κ. Ερντογάν.
Ποια είναι η καταγωγή των Πομάκων; Μας αρέσει βέβαια να τους θεωρούμε ελληνικής καταγωγής, από το γεγονός ότι σ’ εκείνη την περιοχή ήσαν οι Αγριάνες, πολεμιστές που πήρε μαζί του ο Μέγας Αλέξανδρος, ονομασία που αποδέχονται πολλοί Πομάκοι. Όμως, παλαιότερα οι ίδιοι αυτοαποκαλούνταν «Αχριάνες», ο δε Βυζαντινός ιστορικός Γ. Ακροπολίτης ονομάζει την περιοχή αυτή της Ροδόπης «Αχρίδα». Η λέξη «Πομάκος» σημαίνει «αγροίκος» στην τουρκική γλώσσα, απεδόθη δε σ’ αυτόν τον λαό από τους Τούρκους με διάθεση υποτιμητική, κατά παράφραση του αρχαιοελληνικού «Αγριάνες» (σκληροτράχηλοι).
Είναι δύσκολο λοιπόν να μιλήσει κανείς υπεύθυνα για την εθνολογική υπαγωγή τους (με μόνη την βεβαιότητα ότι δεν είναι Τούρκοι, όπως απέδειξαν οι ανθρωπολογικές έρευνες). Άλλοι υποστηρίζουν ότι πρόκειται περί Ελλήνων, άλλοι ότι πρόκειται περί Σλάβων και άλλοι περί βορείων Θρακών. Ανεξαρτήτως αυτού, δεν έγινε καμιά προσπάθεια ενσωμάτωσή τους στην ελληνική κοινωνία, οι ίδιοι δε με την ενδογαμία που εφαρμόζουν κινδυνεύουν να εξαλειφθούν (υπάρχουν σήμερα φαινόμενα αλμπινισμού).
Ο λόγος που χτυπάω συνεχώς το καμπανάκι, είναι ότι «των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν», σε αντίθεση με την δική μας συνήθεια να ακολουθούμε έκπληκτοι και ανήμποροι τα γεγονότα.
Ο Μακεδών/voria.gr
