Κατά το άρθρο 4 του ελληνικού Συντάγματος, η μεν παρ. 1 επιτάσσει «Οι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου», η δε παρ. 2 «Οι Έλληνες και οι Ελληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις». Η συνταγματική αυτή επιταγή είναι συνέχεια της προ 2.600 περίπου ετών καθιερωμένης από τον Σόλωνα και μετέπειτα από τον Κλεισθένη, που πέτυχαν να εγκαθιδρύσουν ένα σύστημα πολιτικής ισότητας το οποίο εξασφάλιζε την κοινωνική γαλήνη και ισορροπία. Το σύστημα στηριζόταν σε τρεις σημαντικές αρχές: την ισονομία, την ισοτιμία και την ισηγορία. Η βάση αυτής της πολιτικής ισότητας και κατ’ επέκταση της ίδιας της αθηναϊκής δημοκρατίας, ήταν η κυριαρχία του δήμου, των πολιτών. Αυτά σήμερα υπάρχουν μόνο στα χαρτιά. Δεν θα αναφερθώ στις μύριες όσες περιπτώσεις, κατά τις οποίες καταπατείται το Σύνταγμα, αλλά μόνο σε μία, ειδική περίπτωση, για την οποία ουδείς λόγος γίνεται.
Κάθε φορά που πολιτικός εξ Αθηνών επισκέπτεται τη Θράκη, θεωρεί υποχρέωσή του να διαβεβαιώσει τους Μουσουλμάνους ότι «… η ισονομία και η ισοπολιτεία είναι απόλυτη αρχή και μη διαπραγματεύσιμη». Σαν να απολογούνται στον Τούρκο Πρόξενο, ότι κακώς μας κατηγορεί. Περί Ελλήνων πολιτών πρόκειται. Στην Πελοπόννησο δίνεται η ίδια διαβεβαίωση; Όχι προφανώς! Γιατί, επομένως αυτή η εξαίρεση στη Θράκη; Δεν είναι έμμεση αναγνώριση ότι κάτι δεν πάει καλά εκεί;
Πράγματι, δεν υπάρχει ισονομία στη Θράκη. Δεν αντιμετωπίζονται όλοι οι Έλληνες –μουσουλμάνοι και χριστιανοί- με τον ίδιο τρόπο. Γίνονται εξαιρέσεις, με σαφή παραβίαση του Συντάγματος, για τις οποίες εξαιρέσεις παρά τις διαμαρτυρίες των θιγομένων, ουδείς αρμόδιος θεωρεί χρέος του να επιληφθεί.
Είναι δύο μορφών οι εξαιρέσεις. Οι δια νόμου καθιερωμένες -αλλ’ αντισυνταγματικώς- και αυτές όπου η Πολιτεία παραβλέπει σκοπίμως τις παρανομίες. Μόνο που, η απουσία ισονομίας δεν είναι εις βάρος των μουσουλμάνων, αλλά εις βάρος των χριστιανών. Δια νόμου οι μουσουλμάνοι απέκτησαν το –αντισυνταγματικό- δικαίωμα να εισέρχονται κατά παρέκκλιση (πέντε τοις χιλίοις) στα Α.Ε.Ι. και Τ.Ε.Ι. της χώρας. Το μέτρο αυτό, κατά το ίδιο ποσοστό, επεκτάθηκε και στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ. Δίνονται, δηλαδή, πλεονεκτήματα στους πιστούς μιας μόνο θρησκείας. Και όχι σε όλους μουσουλμάνους της Ελλάδας. Μόνον σ’ αυτούς της Θράκης!
Άλλη διάκριση. Κατέστησαν δημόσιοι υπάλληλοι 240 ιεροδιδάσκαλοι της μουσουλμανικής θρησκείας. Είπαν, ότι αφού αμείβονται από το ελληνικό δημόσιο οι χριστιανοί κληρικοί, το μέτρο είναι δίκαιο να επεκταθεί και στους μουσουλμάνους. Σκόπιμη και υποβολιμαία παραπλάνηση. Οι χριστιανοί κληρικοί άρχισαν να αμείβονται από το ελληνικό δημόσιο, μετά τη συμφωνία Τρίτση και Εκκλησίας της Ελλάδος, με τον όρο μέρος της εκκλησιαστικής περιουσίας να παραχωρηθεί στο κράτος, όπως και έγινε. Επρόκειτο, δηλαδή, για ανταλλαγή. Οι μουσουλμάνοι ιεροδιδάσκαλοι γιατί; Οι χριστιανοί ιεροκήρυκες προσφέρουν δωρεάν τις υπηρεσίες τους ή αποζημιώνονται από τα ταμεία των Μητροπόλεων.
Παραβίαση της ισονομίας -υπέρ των μουσουλμάνων της Θράκης- υπάρχει και στην περίπτωση των Πομάκων και των Αθιγγάνων, όπου η πολιτεία τούς αρνείται την καταγωγή και τους επιβάλλει ουσιαστικά να καταστούν Τούρκοι. Περί ποίας ισονομίας μιλούμε και περί σεβασμού του Συντάγματος;
Υπάρχει βεβαίως και το σοβαρό θέμα της ανάμιξης του υπουργείου εξωτερικών σε θέματα εσωτερικής πολιτικής. Για ποιο λόγο θέματα της Θράκης, μιας εκ των πολλών ελληνικών περιφερειών, να είναι αρμοδιότητας του ελληνικού ΥΠΕΞ; Σε ξένη επικράτεια ανήκει η Θράκη; (εκεί την οδηγούν, αλλ’ αυτό δεν σημαίνει και ότι θα συμβεί).
Όταν οι Θρακιώτες υποστηρίζουν ότι στη Θράκη υπάρχει συνδιοίκηση με το τουρκικό Προξενείο είναι υπερβολικοί;
Ο Μακεδών/VORIA
