Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

ΜΟΥΤΖΑ ΚΑΙ..... ΤΙ ΑΞΙΑ ΕΧΕΙ


Τις προάλλες ξεναγούσα κάτι Γάλλους συγγενείς στην Αθήνα και έτυχε να περνάμε από την περίφημη πλατεία Συντάγματος. Αφού εξήγησα στους απορρημένους τουρίστες γιατί έχει μετατραπεί σε ημι-οργανωμένο κάμπινγκ με διάφορα σταντ σίτισης και αγοράς "αγανακτισμένων" σουβενίρ, όπως και τι εννοεί το γαλλικό πανό "πόσο καιρό θα κοιμάστε εσείς [Γάλλοι]", η επόμενη ερώτησή τους ήταν τι ακριβώς σημαίνει η χειρονομία ανοιχτής παλάμης. Κοινώς, η μούντζα ή φάσκελο.

Η μόνη γρήγορη εξήγηση που κατάφερα να δώσω ήταν ότι πρόκειται για μια υβριστική χειρονομία η οποία αποτελεί έκφραση οργής, αποδοκιμασίας ή περιφρόνησης.

Συνειδητοποίησα όμως – όταν ξεπέρασα την παραζάλη μου από τις αναθυμιάσεις των χοτ ντογκ – ότι η πολυαγαπημένη, μονάκριβη ελληνική μούντζα, είναι πολλά παραπάνω από αυτό. Ένα καθαρά ελληνικό προϊόν το οποίο δεν μεταφράζεται, καθότι συνοδεύεται από εικόνες, συναισθήματα και διάφορες βιοσωματικές λειτουργίες που σε κλάσματα δευτερολέπτων σου επιτρέπουν να εκτονώσεις το σημείο βρασμού με αυτή την απλή χειρονομία.

Μια χειρονομία η οποία έχει και διάφορους 'παραθετικούς βαθμούς' ανάλογα με το ύψος της οργής που θέλει να εκφράσει. Μονή μούντζα με μία παλάμη, διπλή μούντζα, όπου η δεύτερη παλάμη του υβρίζοντος έρχεται και πέφτει πάνω στην πρώτη από την πίσω μεριά, και μούντζα με τη συνοδεία ηχητικών εφέ, όπως "να!", "όρσε!", "πάρ' τα να μη στα χρωστάω" κ.ά. Άντε να το εξηγήσεις αυτό αλά φρανσέζ.

Ειδικότερα όταν, τις τελευταίες δώδεκα μέρες, η μούντζα έχει λάβει μια ακόμα διάσταση και έναν επιπλέον ρόλο. Ως μοναδικό όπλο στα χέρια της ειρηνικής διαμαρτυρίας των Ελλήνων αγανακτισμένων στην πλατεία Συντάγματος, αποτελεί την υπέρτατη εκτόνωση όλων όσων μας πνίγουν τόσα χρόνια και δυστυχώς φοβόμασταν μέχρι πρωτίστως να εκφράσουμε δημοσίως. Επειδή, αυτό το έργο και καθήκον το είχαμε αφήσει στα χέρια των δημοσιογράφων και των ΜΜΕκάναλων. "Όρσε, λοιπόν, γιατί σας τα χρωστάμε".

Ευτυχώς όμως κάποιοι – ορθώς σκεπτόμενοι και κινούμενοι – αποφάσισαν να σταματήσουν να διαφυλάσσουν τη μούντζα αποκλειστικά για τον/την σύζυγό τους, για άλλους οδηγούς, τράπεζες, ταξιτζήδες, πεζούς και να στρέψουν την αγανάκτησή τους προς τους κύριους υπεύθυνους της μιζέριας και καταπίεσής τους, δηλαδή τους βουλευτές και τους πάσης φύσεως πολιτικούς. Έτσι το κίνημα των "αγανακτισμένων" δυναμώνει και οι τεντωμένες παλάμες που στρέφονται προς τη Βουλή, πληθαίνουν μέρα με τη μέρα.

Γιατί, όπως και αποδείχτηκε εκ του αποτελέσματος, με το να μουντζώνουμε τις τηλεοράσεις μας όποτε μας έβγαζε "έξω από τα ρούχα μας" ένας πολιτικός ή ένας λαμογιογράφος, δεν είχαμε καταφέρει τίποτα. Παρά μόνο, να συρρικνώνεται καθημερινά το πενιχρό εισόδημά μας, να αυξάνονται οι λογαριασμοί των ΔΕΚΟ και να μας απειλούν ότι θα ξεπουλήσουν την Ελλάδα μας γιατί δεν δούλεψαν τα μέτρα που αυτοί σχεδιάσανε, αυτοί εφαρμόσανε και αυτοί περιφρονήσανε!

Βέβαια, εδώ που τα λέμε, όλοι εμείς που συγκεντρωνόμαστε κάθε σούρουπο μπροστά από τη Βουλή για να ρίξουμε την καθιερωμένη μας πλέον μούντζα εκτόνωσης, ίσως δεν βλάπτει που και που να την ρίξουμε και στον διπλανό μας και στον παραδιπλανό μας, αλλά ακόμα περισσότερο και στον εαυτό μας.

Για όλα όσα κλέψαμε είτε εν γνώση μας με πρόσχημα τα παιδιά μας ή βασιζόμενοι στο αίσθημα δικαίου που μας διακατέχει, δηλαδή το "γιατί εσύ και όχι εγώ", ή με τη δικαιολογία γιατί έτσι είναι το σύστημα. Ή ακόμα και εν αγνοία μας γιατί δεν μπορείς να είσαι και λογιστής και νομικός και γιατρός και τα κέρατά μου τα τράγια για να καταλάβεις το πώς πρέπει να πάρεις το οποιοδήποτε κωλόχαρτο για να κάνεις τη δουλειά σου, νόμιμα. Ή και για όσα ΔΕΝ κλέψαμε, όταν μπορούσαμε και προλαβαίναμε και τώρα τρώμε τυροκούλουρα από τον μετανάστη της γειτονιάς.

Αλλά ακόμα περισσότερο να αλληλομουντζωθούμε που τόσο καιρό ανεχόμασταν να μας κλέβουν, να μας κοροϊδεύουν και να μας υπόσχονται και εμείς να εξακολουθούμε να επικροτούμε την διαφθορά και την υπέρμετρη βλακεία τους με την ψήφο μας.

Γι' αυτό λοιπόν κ. Αντιπρόεδρε της κυβέρνησης, το μούντζωμα της Βουλής δεν είναι προσβολή προς τους θεσμούς, ούτε επικίνδυνη για τη δημοκρατία – αναφέρομαι στην δήλωση Πάγκαλου προ ημερών. Τουναντίον, να χαίρεστε που οι "αγανακτισμένοι" του Συντάγματος έχουν επιλέξει να αφήσουν κάτω τις μολότοφ και τις πέτρες και στη θέση τους να χρησιμοποιούν την μέθοδο της ανοιχτής παλάμης. Προς το παρόν.

Για χάρη λοιπόν της κοινωνικής ομαλότητας και εκτόνωσης της οργής, της ταξικής αδικίας και της αξιοπρέπειάς μας, αντί να ζητάτε να αφαιρεθεί η λυτρωτική μούντζα από το οπλοστάσιο του "λαού", να την επικροτείτε. Μάλιστα, δεν θα έβλαπτε να την δοκιμάζατε που και που αναμεταξύ σας, εσείς οι υπουργοί και οι βουλευτές, ξεκινώντας βεβαίως πρώτα από τα δικά σας μούτρα. Απογυμνώνοντας επιτέλους την μονάκριβη δημοκρατία μας (και όχι μόνο 'σας') από τα ψευδή προσχήματα.

Μη φοβάστε την μούντζα και τα γιαούρτια, κ. Πάγκαλε, γιατί αυτά σας κρατούνε ακόμα ζωντανούς. Προς το παρόν.