ΝΑΤΟ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ - ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ ΑΝΑΛΥΣΗ-

Αυτό είναι απόσπασμα της δήλωσης του κ. Βενιζέλου , σχετικά με τα αποτελέσματα της Συνόδου Υπουργών Άμυνας του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες:

"Στην ενοποιημένη στρατιωτική δομή του ΝΑΤΟ εκτός από τις οντότητες της Δομής Διοίκησης περιλαμβάνονται και αυτές της Δομής Δυνάμεων, στις οποίες η Ελλάδα μετέχει με το CAOC της Λάρισας, το NDC-GR (Γ’ Σώμα Στρατού-Θεσσαλονίκη) και το Κέντρο Ναυτικής Αποτροπής (Χανιά). Σημειώνεται ότι το CAOC Λάρισας θα λειτουργεί υπό μόνιμη ελληνική διοίκηση και όχι με εναλλαγή Έλληνα και Τούρκου διοικητή, όπως είχε συμφωνηθεί από τη χώρα μας στις αρχές του 2009."

Δεν μας λέει όμως ο κ. Βενιζέλος ότι, το CAOC της Λάρισας
ο μοναδικός νατοϊκός σχηματισμός που υπήρχε στην χώρα μας, καταργείται διότι περί αυτού πρόκειται.

Αν αυτού, μας ενημέρωσε ο κ. Βενιζέλος ότι, το CAOC της Λάρισας, θα περιλαμβάνεται στη Δομή Δυνάμεων !!!

Επίσης αναφέρει ο κ. Βενιζέλος στην δήλωσή του ότι, το CAOC της Λάρισας θα λειτουργεί υπό μόνιμη ελληνική διοίκηση!

Τέλος ο κ. Βενιζέλος άφησε υπονοούμενα (είναι η 3η φορά που το κάνει) ότι η προηγούμενη ηγεσία, είχε αποδεχθεί την εναλλαγή Έλληνα και Τούρκου διοικητή…

Για το συγκεκριμένο θέμα είχαμε ασχοληθεί στο παρελθόν και σας είχαμε ενημερώσει.

Απλά σας θυμίζουμε τι είχε πει ο κ. Υπουργός στις 12 Ιαν. 2010 για το ίδιο θέμα, σε ΚΟΙΝΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΥΠΕΘΑ ΜΕ ΘΕΜΑ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΠΡΩΤΟΥ ΤΡΙΜΗΝΟΥ

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Μιλήσατε για προτεραιότητα και ξεκινήσατε από εκεί με το θέμα του επιχειρησιακού ελέγχου στο Αιγαίο και μου θυμίσατε και την πρώτη οκταετία του ΠΑΣΟΚ. Τώρα που βρισκόμαστε στο θέμα αυτό σε σχέση με την εναλλαγή Τούρκου και Έλληνα Διοικητή στη Λάρισα;

ΕΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Οι νατοϊκοί κύκλοι είχαν μείνει με την εντύπωση ότι σε μία συνάντηση των Αρχηγών των Γενικών Επιτελείων Εθνικής Άμυνας των κρατών-μελών το Μάιο του 2009 η Ελλάδα απεδέχθη τον διακανονισμό. Αυτό δεν προκύπτει από τα πρακτικά, δεν είναι θέση της χώρας, δεν είναι ακριβές.

Ας πάμε όμως τώρα στην Νέα Δομή Διοίκησης και Νέα Δομή Δυνάμεων του ΝΑΤΟ και να δούμε τι σημαίνει το καθένα και ποιες είναι οι διαφορές.





Η Νέα Δομή Διοίκησης του ΝΑΤΟ (ΝΑΤΟ Command Structure) είναι η δομή και τα επίπεδα διοίκησης του ΝΑΤΟ. Μιλάμε δηλαδή για ΑΜΙΓΩΣ νατοϊκές οντότητες με Νατοϊκή χρηματοδότηση.




Η Δομή Δυνάμεων, σύμφωνα πάντα με το ΝΑΤΟ , αποτελείται από ΕΘΝΙΚΕΣ και ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ δυνάμεις και επιτελεία που τίθενται στην διάθεση του ΝΑΤΟ σε μόνιμη ή προσωρινή βάση, κάτω από συγκεκριμένα κριτήρια ετοιμότητας.

Εδώ η χρηματοδότηση είναι κατά κύριο λόγο εθνική ή και πολυεθνική και ΟΧΙ Νατοϊκή!

Εδώ λοιπόν μας είπε ότι θα συμπεριληφθεί το CAOC της Λάρισας!!
Δηλαδή στις εθνικές-πολυεθνικές δυνάμεις...

Θα πληρώνουμε δηλαδή ένα εθνικό σχηματισμό μόνοι μας χωρίς την συνδρομή του ΝΑΤΟ και θα το διαθέτουμε (και) στο ΝΑΤΟ.

Θα είναι λέει ο κ. Βενιζέλος, Έλληνας ο διοικητής…

Αφού θα είναι εθνική-ελληνική μονάδα πλέον το CAOC, τι θα μπορούσε να είναι ο διοικητής;

Ας δούμε όμως τώρα και την κατανομή των νατοϊκών στρατηγείων στην Νότια περιοχή με την ισχύουσα (από το 2003) δομή.








Δείτε τώρα τι θα προβλέπει η νέα προτεινόμενη Δομή.








Όπως βλέπετε η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της νότιας περιοχής του ΝΑΤΟ, που δεν έχει Νατοϊκό στρατηγείο.

Θα μου πείτε έγιναν μειώσεις... Η αλήθεια είναι τα στρατηγεία στην περιοχή μας από οκτώ έγιναν επτά.

Όμως η Πορτογαλία από ένα κατάφερε να έχει δυο στρατηγεία!

Η Πολωνία θα έχει επίσης δυο στρατηγεία...

Στρατηγεία του ΝΑΤΟ θα υπάρχουν σε ένδεκα χώρες, πλήν της Ελλάδας.

Για τέτοιες επιτυχίες μιλάμε!

Τόσο καλά τα κατάφερε ο κ. Βενιζέλος...

Η Ελλάδα ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Συμμαχίας να μην έχει ούτε ένα στρατηγείο.

Και δεν φτάνει αυτό θα διατηρήσουμε το CAOC με εθνικό μανδύα, θα το διαθέτουμε στο ΝΑΤΟ και θα το πληρώνουμε κι από πάνω...

Άλλη μια μεγάλη επιτυχία της χώρας μας.

ΣΧΕΔΙΟ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ - ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ - ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΕΠΙΚΑΙΡΑ-

Το θέμα αποκάλυψε το περιοδικό «Επίκαιρα» την Πέμπτη, ενώ αναφέρθηκε εκτενώς στο φύλλο της Παρασκευής και ο «Ριζοσπάστης» με τίτλο «Αποκαλύψεις για σχέδιο δολοφονίας Κ. Καραμανλή»

Όπως αναφέρει το περιοδικό «Επίκαιρα», σχέδιο δολοφονίας του Κ. Καραμανλή φέρεται να εκπονήθηκε από «συμμαχικές μυστικές υπηρεσίες» και ανατέθηκε σε τουλάχιστον είκοσι Έλληνες συνεργάτες τους, που «δεν ανήκουν στον αντιεξουσιαστικό χώρο».

Η στάση του Καραμανλή για την ενεργειακή πολιτική, αλλά και γενικότερα η εξωτερική και οικονομική πολιτική που ασκούσε φαίνεται πως είχε ενοχλήσει τόσο τους Αμερικανούς όσο και άλλους συμμάχους.

Χαρακτηριστικό είναι πως αρκετοί αναλυτές πιστεύουν ότι η κρίση του δημόσιου χρέους θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί εντελώς διαφορετικά, καθώς τα οικονομικά της χώρας ήταν γνωστά παγκοσμίως και μέχρι το τέλος του 2009 η Ελλάδα δανειζόταν με πολύ χαμηλά επιτόκια, καθώς τα spread βρίσκονταν μόλις στις 130-140 μονάδες.

«Το άκρως απόρρητο έγγραφο της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ), με την κωδική ονομασία «Ειδικό Δελτίο Ενημέρωσης» (Νο 219/5 Φεβρουαρίου 2009), ενημέρωνε την τότε κυβέρνηση Καραμανλή ότι η υπηρεσία έλαβε γνώση από την FSB, δηλαδή τη Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφαλείας, πως μία "ομάδα Εργασίας" της, που αποτελούνταν από δεκαεννέα άτομα, εντόπισε και αποκάλυψε σχέδιο επίθεσης σε βάρος του πρώην πρωθυπουργού, "με σκοπό την αναβολή ή τη ματαίωση της ενεργειακής πολιτικής της χώρας"», σημειώνει χαρακτηριστικά το δημοσίευμα.

Σκοπός της εν λόγω ομάδας ήταν η διοργάνωση επιχειρήσεων «αντιπαρακολούθησης», επιχειρήσεις στις οποίες είχαν σκοπό να εντοπίσουν τα άτομα που παρακολουθούσαν τις κινήσεις του πρώην πρωθυπουργού. Αφορμή για τη σύσταση της ομάδας ήταν η «απόπειρα τηλεφωνικής υποκλοπής συνομιλιών μεταξύ των κυρίων Κ. Καραμανλή,

Β. Πούτιν και Τζ. Παρβάνοφ».
Μάλιστα όπως αναφέρει το έγγραφο σε μια τουλάχιστον περίπτωση οι ομάδες των πρακτόρων της FSB ήρθαν πρόσωπο με πρόσωπο με τους άνδρες που παρακολουθούσαν το αυτοκίνητο του Έλληνα πρωθυπουργού στην περιοχή της Νέας Μάκρης Αττικής, και πιο συγκεκριμένα στη διασταύρωση των φωτεινών σηματοδοτών που οδηγούν στην Ιερά Μονή του Αγίου Εφραίμ.

Το περιστατικό τοποθετείται χρονικά κατά τις απογευματινές ώρες μεταξύ του πενθημέρου 20 και 25 Απριλίου 2008, ενώ όπως τονίζεται η όλη «εμπλοκή» δεν κράτησε πάνω από 30 δευτερόλεπτα.

«Η εν λόγω ελεγχόμενη διαδικασία εμπλοκής υλοποιήθηκε λόγω του ότι στην προαναφερόμενη περιοχή είχε εντοπιστεί όχημα τύπου VAN, μάρκας Toyota Hiace, χρώματος μπεζ. Τα άτομα του κλιμακίου της “ομάδας Εργασίας“ της FSB που συμμετείχαν στην αναφερόμενη εμπλοκή ήταν τέσσερα, ενώ τα άτομα του άλλου “Χώρου” ήταν δύο, άοπλα, γυμνασμένα, μιλούσαν ελληνικά και διέφυγαν από το χώρο της εμπλοκής χρησιμοποιώντας μοτοσικλέτα τύπου Enduro, χρώματος κίτρινου, που δεν έφερε πινακίδες κυκλοφορίας. Το προαναφερόμενο όχημα εγκαταλείφθηκε στο χώρο της εμπλοκής», αναφέρει χαρακτηριστικά το έγγραφο που κοινοποιήθηκε στον πρώην πρωθυπουργό.

Το Σχέδιο Πυθία και τα τέσσερα κύρια σημεία
Το σχέδιο δολοφονίας του Κ. Καραμανλή είχε σκοπό την αναβολή ή την ματαίωση της ενεργειακής πολιτικής της χώρας και εντασσόταν σε ένα ευρύτερο σχέδιο αποσταθεροποίησής της.
Το σχέδιο «Πυθία 1» περιλάμβανε τέσσερα σημεία:
*Πολιτική αποσταθεροποίηση που υλοποιείται με την υπόθεση Βατοπαιδίου.
*Επιχειρηματική αποσταθεροποίηση που υλοποιείται με την καθ’ οιονδήποτε τρόπο υποβάθμιση της ελληνικής οικονομίας. Στην εν λόγω μορφή αποσταθεροποίησης περιλαμβάνονται και οι απαγωγές επιχειρηματιών.
*Κοινωνική αποσταθεροποίηση που υλοποιείται με διάφορες μορφές κοινωνικής αναταραχής, στις οποίες περιλαμβάνονται και οι τρομοκρατικές ενέργειες.
*Διάφορα προβλήματα στην εξωτερική πολιτική.
Σημειώνεται ότι όλες οι πληροφορίες που εμπεριέχονται στο συγκεκριμένο έγγραφο των μυστικών υπηρεσιών προέρχονται από ρωσικές πηγές, και πιο συγκεκριμένα από Ρώσο αξιωματούχο, ο οποίος και περιγράφει αναλυτικά όλα τα γεγονότα και τη δράση της «ομάδας Εργασίας» της FSB.

Οι Ρώσοι για την τρομοκρατία
Σύμφωνα με το έγγραφο, «οι ρωσικές μυστικές υπηρεσίες εκτιμούν ότι η σημερινή γενιά τρομοκρατών είναι ελεγχόμενη από τις Δυτικές Υπηρεσίες».
Μάλιστα μετά η «ομάδα Εργασίας» της FSB κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα, μέσα από τη «χαρτογράφηση» των ελληνικών τρομοκρατικών ομάδων, τις οποίες και κατατάσσει σε δύο κατηγορίες:
Σε αυτές που ασκούν αντάρτικο πόλεων και σε αυτές που ειδικεύονται σε ληστείες και απαγωγές.

Αναλυτικά το απόρρητο έγγραφο όπως το παραθέτει το δημοσίευμα

ΑΚΡΩΣ ΑΠΟΡΡΗΤΟ – ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ (Ε.Χ.)
ΕΙΔΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ
Νο 213/5 Φεβρουαρίου 2009
ΘΕΜΑ: Τρομοκρατία
ΣΧΕΤ.: Ειδικό Δελτίο Ενημέρωσης Νο 53/13-1-2009
1. Σε συνέχεια του σχετικού, θέτουμε υπόψη σας νεότερα αποσπάσματα Δελτίου Πληροφοριών που ομοίως προέρχεται από Ρώσο Αξιωματούχο με φερόμενη πηγή προέλευσης την FSB (Ρωσική Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Ασφάλειας):
α. «Ομάδα Εργασίας» δεκαεννέα (19) ατόμων της FSB, που δραστηριοποιείται από το Μάρτιο του 2008 στην Αττική, με αφορμή «απόπειρα τηλεφωνικής υποκλοπής» συνομιλιών που διαμείβονταν μεταξύ των κ.κ. Κ. Καραμανλή, V. Putin και G. Parvanov κατά την υπόψη περίοδο, διαπίστωσε και κατέγραψε τα ακόλουθα:
– Κατά τη διαδρομή που χρησιμοποιείτο για τη μετακίνηση του Έλληνα Πρωθυπουργού από την κατοικία του στη Ραφήνα μέχρι το Γραφείο του, εντοπίσθηκε όχημα τύπου VAN, μάρκας Toyota Hiace, χρώματος μπεζ, το οποίο κινείτο συνεχώς στη διάρκεια της προαναφερόμενης μετακίνησης κατά το μήκος της διαδρομής αυτής και μέχρι το ύψος της Αττικής Οδού στο Ολυμπιακό Στάδιο. Στο εν λόγω όχημα, το οποίο έφερε ελληνικές πινακίδες κυκλοφορίας (πλαστές, όπως εξακριβώθηκε από την παραπάνω ομάδα εργασίας), επέβαιναν τις περισσότερες φορές τρία με τέσσερα άτομα. Η παρακολούθηση του Στόχου (ΣΣ: Του κ. Πρωθυπουργού) χαρακτηρίστηκε από την προαναφερόμενη ομάδα εργασίας επαγγελματική και εντεινόμενη από τις αρχές Απριλίου του 2008.
– Επίσης από την εν λόγω ομάδα εκτιμήθηκε ότι τα επιβαίνοντα στο παραπάνω όχημα άτομα, κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης του Στόχου, επικοινωνούσαν τηλεφωνικά με άλλους συνεργάτες τους. Το εν λόγω όχημα επίσης εντοπίσθηκε επί της Λεωφόρου Μαραθώνος στο ύψος του Πικερμίου και εκτιμήθηκε ότι κατέγραφε ταχύτητα πομπής, συνοδευτικά οχήματα, άτομα συνοδείας κ.λπ. στοιχεία. Ομοίως στο αυτό σημείο (Λεωφόρος Μαραθώνος στο ύψος του Πικερμίου), τόσο το μήνα Μάρτιο όσο και το μήνα Απρίλιο του έτους 2008 εντοπίσθηκε όχημα τύπου VAN, μάρκας FORD TRANSIT, χρώματος μπλε, το οποίο έφερε ελληνικές πινακίδες κυκλοφορίας (πλαστές, όπως εξακριβώθηκε από την παραπάνω ομάδα εργασίας).
– Εκτός των προαναφερθέντων σημείων παρακολούθησης του Στόχου, καταγράφηκαν ως άλλα τέτοια σημεία: (α) η περιοχή του CARREFOUR στον Γέρακα Αττικής, (β) η περιοχή στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ στην Αγία Παρασκευή και (γ) η περιοχή του super market ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ στο Χολαργό Αττικής. Στο σημείο (α) εντοπίσθηκε ΙΧΕ αυτοκίνητο μάρκας BMW, χρώματος ασημί, μοντέλο 1995 ή 1996, το οποίο έφερε πινακίδες Γερμανίας. Στην εν λόγω περιοχή επίσης εντοπίσθηκε και το όχημα τύπου VAN, μάρκας FORD TRANSIT, χρώματος μπλε και διαπιστώθηκε επικοινωνία μεταξύ των επιβαινόντων στα παραπάνω οχήματα ατόμων. Στα σημεία (β) και (γ) εντοπίσθηκαν επίσης τα προαναφερόμενα οχήματα τύπου VAN. Επιπρόσθετα στην περιοχή του Χολαργού στις αρχές του μηνός Ιουνίου του έτους 2008 εντοπίσθηκε επί της οδού Φανερωμένης –πλησίον της εκκλησίας– συνάντηση και των τριών προαναφερόμενων οχημάτων.
– Από την έρευνα της ομάδας «αντιπαρακολούθησης της FSB» ως προς τους επιβάτες των υπόψη οχημάτων προέκυψε ειδικότερα ότι στο VAN, μάρκας Toyota Hiace, χρώματος μπεζ, επέβαιναν συνήθως τέσσερις (4) άνδρες εκ των οποίων τρεις (3) μελαχρινοί και ένας (1) καστανός, στο VAN, μάρκας FORD TRANSIT, τρεις (3) άνδρες, και στο ΙΧΕ αυτοκίνητο μάρκας BMW, δύο (2) γυναίκες. Πέραν των ατόμων αυτών, το προαναφερόμενο κλιμάκιο «αντιπαρακολούθησης της FSB» κατέληξε στην εκτίμηση ότι συγχρόνως λειτουργούσαν ομάδες υποστήριξης και καταγραφής κατά τη διάρκεια του δρομολογίου του Στόχου. Ο συνολικός αριθμός των συμμετεχόντων ατόμων σε όλη τη διαδικασία παρακολούθησης εκτιμήθηκε ότι ανερχόταν σε είκοσι (20) άτομα, τα οποία δεν ανήκουν στον Αντιεξουσιαστικό Χώρο. Επιπρόσθετα, από τηλεφωνική υποκλοπή διαπιστώθηκε ότι επιβάτες των παραπάνω οχημάτων μιλούσαν ελληνικά, ενώ η συνεννόηση μεταξύ των διαφόρων ομάδων πραγματοποιείτο μέσω κινητών τηλεφώνων. Κατά την προαναφερόμενη συνάντηση των τριών οχημάτων στην περιοχή του Χολαργού (αρχές του Ιουνίου του 2008 επί της οδού Φανερωμένης), διαπιστώθηκε και η παρουσία δύο ακόμη ατόμων (νέων) που –όπως εκτιμήθηκε– ήταν Ευρωπαίοι, μάλλον Βρετανικής Υπηκοότητας.
– Σε χρόνο που δεν προσδιορίζεται ακριβώς αλλά κυμαίνεται μεταξύ του πενθήμερου 20 και 25 Απριλίου του 2008, στην περιοχή της Νέας Μάκρης Αττικής και συγκεκριμένα στη διασταύρωση των φωτεινών σηματοδοτών που οδηγούν στην Ιερά Μονή του Αγίου Εφραίμ, κατά τις απογευματινές ώρες έλαβε χώρα «ελεγχόμενη» διαδικασία εμπλοκής, διάρκειας 30 δευτερολέπτων, μεταξύ του κλιμακίου της ομάδας εργασίας της FSB και ατόμων που ανήκαν στις παραπάνω ομάδες παρακολούθησης. Η εν λόγω «ελεγχόμενη» διαδικασία εμπλοκής υλοποιήθηκε λόγω του ότι στην προαναφερόμενη περιοχή είχε εντοπισθεί το όχημα τύπου VAN, μάρκας Toyota Hiace, χρώματος μπεζ. Τα άτομα του κλιμακίου της ομάδας εργασίας της FSB που συμμετείχαν στην προαναφερόμενη εμπλοκή, ήταν τέσσερα (4), ενώ τα άτομα του άλλου «Χώρου» ήταν δύο (2), άοπλα, γυμνασμένα, μιλούσαν ελληνικά και διέφυγαν από το χώρο της εμπλοκής χρησιμοποιώντας μοτοσικλέτα τύπου Enduro, χρώματος κίτρινου, που δεν έφερε πινακίδες κυκλοφορίας. Το προαναφερόμενο όχημα εγκαταλείφθηκε στο χώρο της εμπλοκής.
– Εντός του προαναφερόμενου οχήματος βρέθηκαν στοιχεία από τα οποία προέκυπτε λεπτομερής καταγραφή της διαδρομής που ακολουθείται κατά τη μετακίνηση του κ. Πρωθυπουργού από την κατοικία του στο Γραφείο του, τα συνοδευτικά οχήματα, οι συνοδευτικές μηχανές ασφαλείας, καθώς και:
• Χάρτες στους οποίους είχαν σημειωθεί τα σημεία συνάντησης των ομάδων παρακολούθησης και υποστήριξης, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνεται και η οδός Φανερωμένης στην περιοχή του Χολαργού Αττικής. Επίσης, είχαν σημειωθεί και οι χώροι που αντιστοιχούν στις θέσεις στάθμευσης του CARREFOUR καθώς και το κατάστημα των GOODY’S επί της οδού Κηφισίας, πλησίον του κόμβου εισόδου στην Αττική Οδό. Επιπλέον, υπήρχαν χάρτες των περιοχών Αγίας Παρασκευής – Χαλανδρίου – Χολαργού και Παπάγου. Ειδικά στο χάρτη της περιοχής της Αγίας Παρασκευής είχαν σημειωθεί σημεία με μαύρο χρώμα.
• Κιάλια νυχτερινής παρατήρησης.
• Εκρηκτική ύλη C-4 και όπλα TOKAREV και KALASNIKOF.
• Υλικά καμουφλάζ (καινούρια, αχρησιμοποίητα), υλικά μακιγιάζ, όπως μολύβια, κουκούλες μη χρησιμοποιημένες που δεν έφεραν κάποιο διακριτικό, καθώς και γυναικεία ρούχα.
• Συστήματα επικοινωνίας συγχρονισμένα στις συχνότητες της ΕΛ.ΑΣ. υψηλής ευκρίνειας και εμβέλειας.
• Τηλεχειριστήριο.
• Τρόφιμα (ξηρά τροφή και σοκολάτες).
• Σκηνές.

Το σχέδιο «ΠΥΘΙΑ 1»

β. Τα παραπάνω περιγραφόμενα στοιχεία και υλικά εξετάσθηκαν στα Κεντρικά της Μόσχας και όλες οι αναλύσεις που έγιναν κατατείνουν στα ακόλουθα συμπεράσματα:
– Πρόκειται περί οργανωμένου σχεδίου παρακολούθησης του Στόχου που οργανώθηκε από Δυτικές Υπηρεσίες με τη συμμετοχή και της ομόλογης Υπηρεσίας του Ισραήλ.
– Το εν λόγω σχέδιο υλοποιήθηκε κυρίως από Έλληνες.
– Ο αντικειμενικός σκοπός του εν λόγω σχεδίου ήταν η πραγματοποίηση επίθεσης σε βάρος του Στόχου, με ειδικότερο σκοπό την αναβολή ή τη ματαίωση της ενεργειακής πολιτικής της χώρας.
– Ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης έχει στα χέρια του από τον Άλεξ Ρόντο (Σύμβουλο του Προέδρου της Γεωργίας), σχέδιο των Αμερικανών για αναβολή ή ματαίωση του Αγωγού SOUTH STREAM. Το εν λόγω σχέδιο προσβολής του Στόχου αποτελεί τμήμα του συνολικού σχεδιασμού αποσταθεροποίησης της Χώρας που έχει την κωδική ονομασία «ΠΥΘΙΑ 1» και περιλαμβάνει τα ακόλουθα τέσσερα σκέλη-τμήματα:
• Πολιτική αποσταθεροποίηση που υλοποιείται με την υπόθεση Βατοπαιδίου.
• Επιχειρηματική αποσταθεροποίηση που υλοποιείται με την καθ’ οιονδήποτε τρόπο υποβάθμιση της Ελληνικής Οικονομίας. Στην εν λόγω μορφή αποσταθεροποίησης περιλαμβάνονται και οι απαγωγές επιχειρηματιών.
• Κοινωνική αποσταθεροποίηση που υλοποιείται με διάφορες μορφές κοινωνικής αναταραχής στις οποίες περιλαμβάνονται και οι τρομοκρατικές ενέργειες.
• Διάφορα προβλήματα στην εξωτερική πολιτική.
– Αναφορικά με τη γενιά τρομοκρατών στην Ελλάδα εκτιμήθηκε ότι είναι πλήρως ελεγχόμενη από τις Δυτικές Υπηρεσίες. Είναι ειδικοί σε ληστείες, απαγωγές (τρεις ομάδες) και το Αντάρτικο πόλεων (τέσσερις ομάδες). Επιπρόσθετα, θεωρούνται άριστοι χειριστές όπλων και μέσων μετακίνησης, ενώ λειτουργούν διαθέτοντας πάντα σχέδιο διαφυγής. Πιθανολογείται ότι οι χώροι απόκρυψής τους βρίσκονται στις περιοχές Γκύζη, Χαλανδρίου, Αγίας Παρασκευής και Μεγάρων για την Αττική. Ως τέτοιος χώρος εκτός Αττικής θεωρείται η περιοχή της Θήβας.
2. Επισημάνσεις της Υπηρεσίας μας επί των ανωτέρω αποσπασμάτων:
α. Τα αναφερόμενα «σημεία εντοπισμού» της παρακολούθησης ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, χωρίς κατ’ ανάγκη αυτό να σημαίνει και υιοθέτηση από πλευράς μας της περιγραφόμενης «εν εξελίξει επιχείρησης συνωμοσίας». Ωστόσο, σημειώνεται ότι, σύμφωνα με εκτιμήσεις μας, το σημείο εντοπισμού στη Λ. Μαραθώνος είναι κατάλληλο σημείο παρακολούθησης, το σημείο εντοπισμού στο CARREFOUR είναι δυνατόν να αποτελέσει σημείο έκνομης ενέργειας, ενώ τα σημεία εντοπισμού στις περιοχές του Ραδιομεγάρου της ΕΡΤ και του ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ θεωρούνται σημεία συνάντησης.
β. Τα σημεία που βρέθηκαν επί χάρτου και προέρχονται από το υλικό που αντλήθηκε από την προαναφερόμενη διαδικασία «ελεγχόμενης» εμπλοκής απεικονίζονται στην εικόνα με τίτλο «Σημεία επί Χάρτου», η οποία επισυνάπτεται. Η απόσταση των εν λόγω σημείων επίσης από την Αττική Οδό χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής, καθώς είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν ως σημεία αφετηρίας για «έκνομη ενέργεια».
γ. Η εκρηκτική ύλη C-4 είναι στρατιωτική εκρηκτική ύλη, μη κυκλοφορούσα ελεύθερα στο εμπόριο και δεν έχει χρησιμοποιηθεί μέχρι σήμερα ως συστατικό στοιχείο Αυτοσχέδιου Εκρηκτικού Μηχανισμού (ΑΕΜ), σε καμία από τις τρομοκρατικές ενέργειες που έχουν κατά καιρούς πραγματοποιηθεί στη χώρα μας.
3. Επισημαίνεται ότι, και για τις συγκεκριμένες πληροφορίες, η αξιοπιστία της πηγής δεν δύναται επί του παρόντος να ελεγχθεί. Η καταγραφή των «αντικειμενικών στοιχείων» (τοποθεσίες, ονόματα χώρων, αποστάσεις κ.λπ.) και η σύνθεσή τους θα μπορούσαν πράγματι να θεωρηθούν ως προετοιμασία μιας απόπειρας κατά του κ. Πρωθυπουργού. Πλην όμως η ερμηνεία που φέρεται να τους δίδεται –ότι δηλαδή αποτελεί οργανωμένο σχέδιο Δυτικών Υπηρεσιών και της MOSSAD σε βάρος του κ. Πρωθυπουργού, στο οποίο εντάσσονται άλλες υποθέσεις, όπως π.χ. Βατοπαίδιο, τρομοκρατία κ.λπ.– γεννά στην Υπηρεσία μας εύλογα ερωτηματικά. Δεν αποκλείεται συνεπώς οι πληροφορίες αυτές στο σύνολό τους να εντάσσονται στο πλαίσιο επιχειρούμενης παραπληροφόρησης των Κρατικών Αρχών της χώρας μας, με στόχο την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων σκοπιμοτήτων.
4. Σε κάθε περίπτωση, παρέλκει να επισημάνουμε, από σκοπιάς Υπηρεσίας μας, την ανάγκη συνεχιζόμενης λήψης αυξημένων μέτρων ασφάλειας του κ. Πρωθυπουργού.
ΠΡΟΣ: κ. Πρωθυπουργό
κ. Υπουργό Εσωτερικών
κ. Αναπληρωτή Υπουργό Εσωτερικών


πηγές: ΕΠΙΚΑΙΡΑ, Ριζοσπάστης, news247.gr

ΜΟΥΤΖΑ ΚΑΙ..... ΤΙ ΑΞΙΑ ΕΧΕΙ

Τις προάλλες ξεναγούσα κάτι Γάλλους συγγενείς στην Αθήνα και έτυχε να περνάμε από την περίφημη πλατεία Συντάγματος. Αφού εξήγησα στους απορρημένους τουρίστες γιατί έχει μετατραπεί σε ημι-οργανωμένο κάμπινγκ με διάφορα σταντ σίτισης και αγοράς "αγανακτισμένων" σουβενίρ, όπως και τι εννοεί το γαλλικό πανό "πόσο καιρό θα κοιμάστε εσείς [Γάλλοι]", η επόμενη ερώτησή τους ήταν τι ακριβώς σημαίνει η χειρονομία ανοιχτής παλάμης. Κοινώς, η μούντζα ή φάσκελο.

Η μόνη γρήγορη εξήγηση που κατάφερα να δώσω ήταν ότι πρόκειται για μια υβριστική χειρονομία η οποία αποτελεί έκφραση οργής, αποδοκιμασίας ή περιφρόνησης.

Συνειδητοποίησα όμως – όταν ξεπέρασα την παραζάλη μου από τις αναθυμιάσεις των χοτ ντογκ – ότι η πολυαγαπημένη, μονάκριβη ελληνική μούντζα, είναι πολλά παραπάνω από αυτό. Ένα καθαρά ελληνικό προϊόν το οποίο δεν μεταφράζεται, καθότι συνοδεύεται από εικόνες, συναισθήματα και διάφορες βιοσωματικές λειτουργίες που σε κλάσματα δευτερολέπτων σου επιτρέπουν να εκτονώσεις το σημείο βρασμού με αυτή την απλή χειρονομία.

Μια χειρονομία η οποία έχει και διάφορους 'παραθετικούς βαθμούς' ανάλογα με το ύψος της οργής που θέλει να εκφράσει. Μονή μούντζα με μία παλάμη, διπλή μούντζα, όπου η δεύτερη παλάμη του υβρίζοντος έρχεται και πέφτει πάνω στην πρώτη από την πίσω μεριά, και μούντζα με τη συνοδεία ηχητικών εφέ, όπως "να!", "όρσε!", "πάρ' τα να μη στα χρωστάω" κ.ά. Άντε να το εξηγήσεις αυτό αλά φρανσέζ.

Ειδικότερα όταν, τις τελευταίες δώδεκα μέρες, η μούντζα έχει λάβει μια ακόμα διάσταση και έναν επιπλέον ρόλο. Ως μοναδικό όπλο στα χέρια της ειρηνικής διαμαρτυρίας των Ελλήνων αγανακτισμένων στην πλατεία Συντάγματος, αποτελεί την υπέρτατη εκτόνωση όλων όσων μας πνίγουν τόσα χρόνια και δυστυχώς φοβόμασταν μέχρι πρωτίστως να εκφράσουμε δημοσίως. Επειδή, αυτό το έργο και καθήκον το είχαμε αφήσει στα χέρια των δημοσιογράφων και των ΜΜΕκάναλων. "Όρσε, λοιπόν, γιατί σας τα χρωστάμε".

Ευτυχώς όμως κάποιοι – ορθώς σκεπτόμενοι και κινούμενοι – αποφάσισαν να σταματήσουν να διαφυλάσσουν τη μούντζα αποκλειστικά για τον/την σύζυγό τους, για άλλους οδηγούς, τράπεζες, ταξιτζήδες, πεζούς και να στρέψουν την αγανάκτησή τους προς τους κύριους υπεύθυνους της μιζέριας και καταπίεσής τους, δηλαδή τους βουλευτές και τους πάσης φύσεως πολιτικούς. Έτσι το κίνημα των "αγανακτισμένων" δυναμώνει και οι τεντωμένες παλάμες που στρέφονται προς τη Βουλή, πληθαίνουν μέρα με τη μέρα.

Γιατί, όπως και αποδείχτηκε εκ του αποτελέσματος, με το να μουντζώνουμε τις τηλεοράσεις μας όποτε μας έβγαζε "έξω από τα ρούχα μας" ένας πολιτικός ή ένας λαμογιογράφος, δεν είχαμε καταφέρει τίποτα. Παρά μόνο, να συρρικνώνεται καθημερινά το πενιχρό εισόδημά μας, να αυξάνονται οι λογαριασμοί των ΔΕΚΟ και να μας απειλούν ότι θα ξεπουλήσουν την Ελλάδα μας γιατί δεν δούλεψαν τα μέτρα που αυτοί σχεδιάσανε, αυτοί εφαρμόσανε και αυτοί περιφρονήσανε!

Βέβαια, εδώ που τα λέμε, όλοι εμείς που συγκεντρωνόμαστε κάθε σούρουπο μπροστά από τη Βουλή για να ρίξουμε την καθιερωμένη μας πλέον μούντζα εκτόνωσης, ίσως δεν βλάπτει που και που να την ρίξουμε και στον διπλανό μας και στον παραδιπλανό μας, αλλά ακόμα περισσότερο και στον εαυτό μας.

Για όλα όσα κλέψαμε είτε εν γνώση μας με πρόσχημα τα παιδιά μας ή βασιζόμενοι στο αίσθημα δικαίου που μας διακατέχει, δηλαδή το "γιατί εσύ και όχι εγώ", ή με τη δικαιολογία γιατί έτσι είναι το σύστημα. Ή ακόμα και εν αγνοία μας γιατί δεν μπορείς να είσαι και λογιστής και νομικός και γιατρός και τα κέρατά μου τα τράγια για να καταλάβεις το πώς πρέπει να πάρεις το οποιοδήποτε κωλόχαρτο για να κάνεις τη δουλειά σου, νόμιμα. Ή και για όσα ΔΕΝ κλέψαμε, όταν μπορούσαμε και προλαβαίναμε και τώρα τρώμε τυροκούλουρα από τον μετανάστη της γειτονιάς.

Αλλά ακόμα περισσότερο να αλληλομουντζωθούμε που τόσο καιρό ανεχόμασταν να μας κλέβουν, να μας κοροϊδεύουν και να μας υπόσχονται και εμείς να εξακολουθούμε να επικροτούμε την διαφθορά και την υπέρμετρη βλακεία τους με την ψήφο μας.

Γι' αυτό λοιπόν κ. Αντιπρόεδρε της κυβέρνησης, το μούντζωμα της Βουλής δεν είναι προσβολή προς τους θεσμούς, ούτε επικίνδυνη για τη δημοκρατία – αναφέρομαι στην δήλωση Πάγκαλου προ ημερών. Τουναντίον, να χαίρεστε που οι "αγανακτισμένοι" του Συντάγματος έχουν επιλέξει να αφήσουν κάτω τις μολότοφ και τις πέτρες και στη θέση τους να χρησιμοποιούν την μέθοδο της ανοιχτής παλάμης. Προς το παρόν.

Για χάρη λοιπόν της κοινωνικής ομαλότητας και εκτόνωσης της οργής, της ταξικής αδικίας και της αξιοπρέπειάς μας, αντί να ζητάτε να αφαιρεθεί η λυτρωτική μούντζα από το οπλοστάσιο του "λαού", να την επικροτείτε. Μάλιστα, δεν θα έβλαπτε να την δοκιμάζατε που και που αναμεταξύ σας, εσείς οι υπουργοί και οι βουλευτές, ξεκινώντας βεβαίως πρώτα από τα δικά σας μούτρα. Απογυμνώνοντας επιτέλους την μονάκριβη δημοκρατία μας (και όχι μόνο 'σας') από τα ψευδή προσχήματα.

Μη φοβάστε την μούντζα και τα γιαούρτια, κ. Πάγκαλε, γιατί αυτά σας κρατούνε ακόμα ζωντανούς. Προς το παρόν.

ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ… ΜΑ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ? ΚΑΙ ΠΟΙΟΝ ΣΥΜΦΕΡΕΙ

Η αναδιάρθρωση χρέους δεν είναι λύση για την Ελλάδα. Η μόνη λύση είναι η άρνηση πληρωμής του χρέους…

• Η αναδιάρθρωση χρέους και οι απαράδεκτες διαπραγματεύσεις οδηγούν σε μόνιμη οικονομική υποδούλωση. Η μόνη λύση που προβάλει για την κυβέρνηση (σημερινή ή αυριανή) της χώρας, είναι η άρνηση πληρωμής του χρέους

Άρχισαν τις τελευταίες ημέρες τα παπαγαλοειδή να κυκλοφορούν έντονα στην “αγορά” πως η κυβέρνηση σκέφτεται να περάσει σε αναδιάρθωση του χρέους της χώρας. Φυσικά, οι “παπαγάλοι” δεν έχουν ιδέα για το τι προτείνουν, αφού απλά αναπαράγουν αυτά που οι εντολείς τους έχουν διατάξει να προπαγανδίσουν. Μία αναδιάρθρωση του χρέους, ουσιαστικά αποτελεί την επί μακρότατου χρονικού διαστήματος (για δεκαετίες) οικονομική υποδούλωση της χώρας απέναντι στους δανειστές-τοκογλύφους που την τρομοκρατούν οικονομικά, ενώ η πραγματικότητα και η αλήθεια είναι αντιστρόφως ανάλογη. Οι μόνοι που κινδυνεύουν από μία δυναμική στις αποφάσεις της Ελλάδα (η αναφορά γίνεται στην ηγεσία-κυβέρνηση) είναι οι ίδιοι οι δανειστές-τρομοκράτες. Κανείς άλλος…

Τι είναι όμως αναδιάρθρωση του χρέους;
Αναδιάρθρωση του χρέους γίνεται όταν μια χώρα δηλώνει επίσημα ότι αδυνατεί να πληρώσει του δανειστές της και προχωρά σε πτώχευση. Προηγείται ένας κύκλος διαπραγματεύσεων με τους δανειστές ομολογιούχους. Συνήθως οι διαπραγματεύσεις αυτές ξεκινούν πριν καν η χώρα δηλώσει επίσημα πτώχευση και προχωρήσει σε στάση πληρωμών. Όπως ακριβώς κάνει σήμερα και η Ελληνική κυβέρνηση, η οποία εδώ και ένα μήνα έχει προσλάβει ξένους διαμεσολαβητές, όπως την εταιρεία Lazard, που ειδικεύονται στην αναδιαπραγμάτευση και αναδιάρθρωση του χρέους.

Τι αφορούν αυτές οι διαπραγματεύσεις;
Πρώτα και κύρια την αντικατάσταση των ομολόγων που έχουν ήδη στα χέρια τους οι δανειστές του ελληνικού κράτους με νέα μακρύτερης διάρκειας και διαφορετικής αξίας. Με τον τρόπο αυτό το κράτος δεν απαλλάσσεται από το χρέος του, απλά προσπαθεί να το μεταθέσει για αργότερα, γιατί στην παρούσα φάση αδυνατεί να πληρώσει. Φυσικά αυτό δεν γίνεται με το αζημίωτο. Οι ομολογιούχοι για να συμφωνήσουν να ανταλλάξουν τις αξίες που κρατούν με τις νέες αξίες που προσφέρει το κράτος, ζητούν μεγάλες αποζημιώσεις και πολλά ανταλλάγματα. Έτσι μια τέτοια διαπραγμάτευση για την αναδιάρθρωση του χρέους καταλήγει όχι απλά να μεταθέτει το πρόβλημα του χρέους, αλλά αυξάνει σημαντικά και το κόστος της εξυπηρέτησής του.
Ορισμένες φορές, κυρίως μετά από παρέμβαση του ΔΝΤ, εκτιμάται ότι το χρέος είναι τόσο μεγάλο που το κράτος αδυνατεί να το πληρώσει ακόμη κι αν το μετατεθεί στο αόριστο μέλλον. Τότε, μετά πάντα από συμφωνία με τους ομολογιούχους, το κράτος εκδίδει νέα ομόλογα με μειωμένη αξία έναντι των παλιών. Έτσι η Αργεντινή εξέδωσε νέα ομόλογα το 2003 προς αντικατάσταση των παλαιών, στο 30% της αξίας που είχαν τα παλιά. Με αυτόν τον τρόπο διαγράφεται ένα μέρος των χρεών της χώρας και συνεχίζει να αποπληρώνει το υπόλοιπο.

Η εμφάνιση των αδιεξόδων ως λύσεις δεν είναι εξαπάτηση, αλλά έγκλημα εις βάρος του λαού
Όταν ο πρωθυπουργός δήλωσε στο υπουργικό συμβούλιο της 3ης Μαΐου ότι «η αποφυγή της χρεοκοπίας είναι η εθνική κόκκινη γραμμή», δεν σκεφτόταν το εθνικό συμφέρον της χώρας, αλλά το συμφέρον των τραπεζών, των τοκογλύφων και των κερδοσκόπων. Σκεφτόταν επίσης και «τη σταθερότητα του κοινού μας νομίσματος, τη σταθερότητα της Ευρώπης», όπως δήλωσε ο ίδιος μετά την άτυπη σύνοδο στις 7 Μαΐου. Όποιος έχει παρακολουθήσει τα σημειώματά μας γνωρίζει πια πολύ καλά, βήμα το βήμα, τον δρόμο που επέλεξε να ακολουθήσει η κυβέρνηση για να εξυπηρετήσει, αφενός, τους διεθνείς κερδοσκόπους και, αφετέρου, τη «διάσωση του ευρώ».
Όταν λοιπόν ο πρωθυπουργός και οι δικοί του εκφράζουν την αγωνία τους για «αποφυγή της χρεωκοπίας», δεν εννοούν την δεδομένη πτώχευση της χώρας, αλλά τη διασφάλιση με κάθε μέσο και τρόπο των τεράστιων υπερκερδών που προσδοκούν να απομυζήσουν από τη χώρα οι αγορές. Έστω κι αν χρειαστεί να ξεπουληθεί ολόκληρη η χώρα, να καταστραφεί και να πολτοποιηθεί από τον «μηχανισμό στήριξης» της ΕΕ και του ΔΝΤ. Έτσι πιστεύουν οι ευρωκρατούντες ότι θα συγκρατήσουν το ευρώ, που μέρα με τη μέρα η επιβίωσή του γίνεται όλο και πιο προβληματική και αμφίβολη.
Το βασικό δηλαδή για όλους αυτούς είναι να επιβιώσει, κακήν κακώς, το ευρώ. Όσο για το αν θα επιβιώσει η Ελλάδα, όπως και η Πορτογαλία, η Ισπανία, κοκ, τους ενδιαφέρει μόνο στον βαθμό που θίγεται η κερδοφορία των μεγάλων τραπεζών και των αγορών. Αυτό έρχεται να εξασφαλίσει ο «μηχανισμός στήριξης» της ΕΕ και του ΔΝΤ. Πώς δηλαδή μέσα από την επίσημη πτώχευση της Ελλάδας, αλλά και των άλλων χωρών της ευρωζώνης σε παρόμοια κατάσταση, θα επιβιώσουν οι μεγάλες τράπεζες, οι αγορές των «ανοιχτών συνόρων» και το ευρώ.
Και μιλάμε για δεδομένη πτώχευση της χώρας, όχι μόνο γιατί οι αγορές την θεωρούν ως τέτοια και ποντάρουν σ’ αυτήν, αλλά κυρίως γιατί ο ίδιος ο χαρακτήρας του προγράμματος «στήριξης» της ΕΕ και του ΔΝΤ το εξασφαλίζει. Κι αυτό γιατί τα 110 δις ευρώ που υπόσχεται – στο βαθμό που θα δοθούν – όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της πλήρους αδυναμίας αποπληρωμής του χρέους, αλλά το επιδεινώνουν. Πρόκειται στην ουσία για πρόσθετο δανεισμό της χώρας με όρους και προϋποθέσεις επαχθείς. Γι’ αυτό τον λόγο και ο κ. Παπακωνσταντίνου έφερε την τροπολογία στη Βουλή, που του δίνει εν λευκώ εξουσιοδότηση να κλείνει συμβάσεις με την «τρόικα» δίχως να είναι υποχρεωμένος να τις φέρνει στο κοινοβούλιο και να αποκαλύπτει έτσι το περιεχόμενό τους.

Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ευνοείται η χώρα
Κι αυτό γιατί εξαρτάται από το σε ποια χέρια βρίσκονται τα νέα ομόλογα, τι αποζημιώσεις και ανταλλάγματα ζητούν οι κάτοχοι ομολόγων. Στην περίπτωση της Αργεντινής για παράδειγμα, παρά το γεγονός ότι υπήρξε μια σημαντική διαγραφή χρεών της τάξης του 70%, το υπόλοιπο 30% βρέθηκε στα χέρια των πιο αδίστακτων επενδυτικών κεφαλαίων που ονομάζονται γύπες. Αυτά τα επενδυτικά κεφάλαια συνέχισαν όλα αυτά τα χρόνια να πιέζουν την Αργεντινή ζητώντας τεράστιες αποζημιώσεις. Το αποτέλεσμα ήταν να οδηγηθεί φέτος η Αργεντινή ξανά στο δανεισμό από τη διεθνή αγορά ομολόγων, με επιτόκια που ξεπερνούν το 15%, σε μια προσπάθεια να βρει τα χρήματα για να αποζημιώσει τους γύπες ομολογιούχους. Έτσι μια εντυπωσιακή μονομερής διαγραφή χρέους, η πιο σημαντική των τελευταίων χρόνων, έκλεισε άδοξα με τη χώρα να ξαναπέφτει στα χέρια των διεθνών τοκογλύφων.
Με την τακτική της η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη καταφέρει να κερδίσουν τα επενδυτικά κεφάλαια γύπες μια καλή θέση στην αγορά του ελληνικού χρέους. Κι έτσι να έχουν καθοριστικό λόγο στις διαπραγματεύσεις για την αναδιάρθρωση του χρέους. Η χώρα ουσιαστικά βρίσκεται στο έλεός τους, χωρίς καμμιά δυνατότητα αντίδρασης, καθώς είναι υποταγμένη στο καθεστώς κατοχής της ΕΕ και του ΔΝΤ. Έτσι μια διαπραγμάτευση σήμερα με τους ξένους ομολογιούχους του ελληνικού χρέους σημαίνει οικιοθελή παράδοση της χώρας στους εκδοροσφαγείς της.
Όπως είμαστε σήμερα κάθε επιχείρηση διαπραγμάτευσης του χρέους θα οδηγήσει αναγκαστικά σε όλο και ακόμη μεγαλύτερες πιέσεις, σε χειρότερους εκβιασμούς από τις αγορές και κυρίως από όλους εκείνους τους κερδοσκόπους που ξέρουν πώς να εκμεταλλεύονται μια χώρα υπό χρεωκοπία. Σ’ αυτήν την αναδιαπραγμάτευση του χρέους σέρνεται ήδη και η κυβέρνηση, αφού πρώτα τσακιστεί κάθε αντίσταση ή αντίρρηση μέσα από το ξεπούλημα της χώρας. Κι επομένως δεν μπορεί να αποτελεί αίτημα του λαού, ούτε λύση για το χρέος.
Στο κάτω-κάτω της γραφής ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι έχουμε μια κυβέρνηση που προτάσσει το συμφέρον της χώρας και του λαού, το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Τι είναι εκείνο που θα αναγκάσει τους δανειστές να καθίσουν στο τραπέζι και να διαπραγματευτούν λύσεις επωφελείς για τη χώρα και το λαό της; Μήπως η καλή τους θέληση; Μάλλον αστείο ακούγεται. Μήπως θα τους εξαναγκάσει η ΕΕ και το ΔΝΤ; Μα οι μεγαλύτεροι δανειστές του ελληνικού δημοσίου είναι οι τράπεζες της ευρωζώνης και των ΗΠΑ.

Τι όπλο διαθέτει ένα κράτος για να εκβιάσει ή να πιέσει τους δανειστές του, ιδίως όταν πρόκειται για διεθνείς τοκογλύφους και κερδοσκόπους;
Μόνο ένα: την άρνηση της πληρωμής του χρέους. Το γεγονός αυτό το ξέρουν πολύ καλά πρώτα και κύρια οι εκπρόσωποι του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου. Γι’ αυτό και όταν στη δεκαετία του ’80 οι χώρες της Λατινικής Αμερικής είχαν βρεθεί σε μια παρόμοια κρίση χρέους και κινδύνευαν κυρίως οι μεγάλες τράπεζες των ΗΠΑ, αλλά και διεθνώς, να υποστούν μεγάλες ζημιές από μια ενδεχόμενη παύση πληρωμών, ο Κίσινγκερ τότε έτρεξε και ξεκαθάρισε τη στρατηγική που έπρεπε να ακολουθηθεί για να «διασωθεί η παγκόσμια οικονομία» του κεφαλαίου:

«Το πρώτο βήμα είναι να αλλάξουμε το πλαίσιο διαπραγμάτευσης, πρέπει να αφαιρεθεί από τους οφειλέτες – στο βαθμό που είναι δυνατό – το όπλο της παύσης των πληρωμών. Οι βιομηχανικές δημοκρατίες χρειάζεται επειγόντως να προσφέρουν κάποιο είδος κρατικής βοήθειας έκτακτης ανάγκης προς τα απειλούμενα πιστωτικά ιδρύματα. Αυτό θα μειώσει τόσο την αίσθηση πανικού, όσο και τη δυνατότητα των οφειλετών να εκβιάζουν.» (Newsweek, 24/1/1983)

Μετά από πολλές πιέσεις όλες οι υπερχρεωμένες χώρες της λατινικής Αμερικής ακολούθησαν τον δρόμο που ήθελε ο Κίσινγκερ. Αποδέχτηκαν δηλαδή τις διάφορες βοήθειες έκτακτης ανάγκης και προχώρησαν σε αναδιαπραγμάτευση του χρέους αντί να αρνηθούν μονομερώς να το πληρώσουν όπως απαιτούσαν τα λαϊκά κινήματα σ’ αυτές τις χώρες. Το αποτέλεσμα ήταν οι χώρες αυτές μετά από σχεδόν δυο δεκαετίες άγριας λιτότητας, μαζικής εξαθλίωσης του πληθυσμού και καταστροφής βρέθηκαν με υπερδιπλάσια δημόσια χρέη από την εποχή της αναδιαπραγμάτευσης τη δεκαετία του ’80. Αυτό έχει κάνει όλους τους λαούς στη Λατινική Αμερική σήμερα να μην θέλουν ούτε να ακούσουν για διαπραγμάτευση του χρέους. Παραμένουν ασυμβίβαστοι στο βασικό τους αίτημα: εδώ και τώρα μονομερής άρνηση της πληρωμής του χρέους, καμμιά κηδεμονία από το ΔΝΤ.
Σε άλλες χώρες κατάφεραν να το επιβάλουν όπως στη Βενεζουέλα το 2001, την Αργεντινή το 2003, τη Βολιβία το 2004, το Εκουαδόρ το 2008, κ.ο.κ, ενώ αλλού ο αγώνας ακόμη συνεχίζεται. Όπου το κατάφεραν οι χώρες κατόρθωσαν να πατήσουν στα πόδια τους, άρχισαν μια νέα πορεία, έστω κι αν δεν έχουν κατορθώσει να λύσουν ακόμη τα προβλήματά τους, έστω κι αν υπάρχουν κάπου-κάπου πισωγυρίσματα. Σε κάθε περίπτωση όμως γλύτωσαν την οικονομική και κοινωνική καταστροφή στην οποία είχαν καταδικαστεί.

Τι σημαίνει όμως άρνηση της πληρωμής του χρέους;
Η κυβέρνηση επίσημα επιχειρεί να το ταυτίσει με την πτώχευση της χώρας, που έτσι ή αλλιώς προετοιμάζει. Η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική. Άρνηση της πληρωμής του χρέους εδώ και τώρα, σημαίνει άμεση παύση πληρωμών προς τους δανειστές.
Με απλά λόγια γλυτώνουμε τα 8 με 11 δις ευρώ που έχουμε να πληρώσουμε στις 19 Μαΐου και για τα οποία η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι αναγκάστηκε να αποδεχτεί τα σκληρά μέτρα που ζήτησε η «τρόικα». Γλυτώνουμε τα πάνω από 80 δις ευρώ που είμαστε αναγκασμένοι να καταβάλουμε κάθε χρόνο στους δανειστές μας και για τα οποία είμαστε υποχρεωμένοι να δανειζόμαστε συνεχώς διογκώνοντας το δημόσιο χρέος.
Μα δεν θα έχουμε λεφτά να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις, ισχυρίζεται η κυβέρνηση. Ψέματα. Το 97% όσων δανειστήκαμε την τελευταία δεκαετία πήγαν στην εξυπηρέτηση παλιότερων δανείων. Μόλις το 3% κάλυψε ελλείμματα του δημοσίου. Δεν δανειζόμαστε δηλαδή για να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις, αλλά για να πληρώνουμε παλιότερα δάνεια. Αυτή είναι η αλήθεια.
Μόνο με την πτώχευση και την παύση πληρωμών που ετοιμάζει η κυβέρνηση και οι πάτρωνές της δεν θα πληρώνονται μισθοί και συντάξεις. Μόνο με την πολιτική που ακολουθείται σήμερα είναι σίγουρο ότι αργά ή γρήγορα θα καταντήσουμε σαν την Ιρλανδία που οι περιοριστικές πολιτικές που της επιβλήθηκαν την ανάγκασαν μετά την περικοπή του 13ου και 12ου μισθού να πληρώνει τους δημόσιους υπαλλήλους και συνταξιούχους κάθε δεύτερο ή τρίτο μήνα. Μόνο με αυτή την πολιτική θα βρεθεί στην ανάγκη η κυβέρνηση να δεσμεύσει τις λαϊκές καταθέσεις στις τράπεζες, όπως έγινε στην Αργεντινή, προκειμένου να περισώσει το τραπεζικό σύστημα της χώρας το οποίο βρίσκεται ένα μόλις βήμα πριν την χρεωκοπία.
Αντίθετα, γλυτώνοντας από τον φόρο αίματος που πληρώνει η χώρα στους δανειστές, ο οποίος το 2009 έφτασε στο 35% του ΑΕΠ, όχι μόνο μπορούμε να συνεχίσουμε να πληρώνουμε μισθούς και συντάξεις, αλλά και με τους πόρους που θα περισώσουμε μπορούμε να προχωρήσουμε σε μια γενναία αναδιανομή εισοδημάτων προς όφελος πρώτα και κύρια των μισθωτών και συνταξιούχων. Κι αυτό όχι μόνο ή απλά για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης, ή βελτίωσης του επιπέδου της ζωής τους, αλλά γιατί μόνο έτσι μπορεί να ξεκινήσει μια αληθινή παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

Μα δεν θα μπορούμε να δανειστούμε για να καλύψουμε το έλλειμμα του κράτους…
Είναι αλήθεια ότι με την άρνηση της χώρας να αναγνωρίσει τις υποχρεώσεις της προς τους δανειστές της, δεν θα μπορέσει ξανά να βγει στη διεθνή αγορά ομολόγων για να δανειστεί. Αυτό όμως δεν είναι κακό, αλλά καλό. Αλλοίμονο αν η χώρα χρειάζεται να δανείζεται από τη διεθνή κερδοσκοπία, τότε το παιχνίδι το έχει χάσει από χέρι. Όπως είπαμε, αν φύγει η εξυπηρέτηση των δανείων, οι πραγματικές δανειακές ανάγκες της χώρας είναι ασήμαντες. Κάλλιστα μπορεί να τις καλύψει από το εσωτερικό με όπλο το δικό της εθνικό νόμισμα, όπως έκανε για δεκαετίες πριν μπει στο ευρώ χωρίς να κινδυνεύει από χρεωκοπία.
Τέλος το έλλειμμα του κράτους δεν αποτελεί ταμπού. Αν το κράτος σπαταλά τα έσοδά του σε «ημετέρους», σε κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και μεγαλοεργολάβους και γενικά στο «τάϊσμα» της κομματικής ολιγαρχίας, τότε τα ελλείμματά του είναι εκ φύσεως παρασιτικά και αποτελούν μεγάλο βραχνά για την οικονομία. Αντίθετα, αν το έλλειμμα του κράτους εντάσσεται σε ένα ευρύ δημοκρατικό σχέδιο επενδύσεων στην παραγωγή που εξασφαλίζει για τον εργαζόμενο πληθυσμό σταθερή απασχόληση με αξιοπρεπείς αμοιβές και στην οικονομία ως σύνολο νέο εισόδημα, τότε μπορεί να αποτελέσει έναν από τους στυλοβάτες της παραγωγικής ανασυγκρότησης της χώρας.

Τι θα γίνει όμως με τους γύπες της αγοράς;
Μόνο με την μονομερή άρνηση της πληρωμής του χρέους, δηλαδή με την άρνηση της χώρας να αναγνωρίσει τις υποχρεώσεις της προς τους δανειστές της, μπορούν να αντιμετωπιστούν και οι γύπες. Επίσης η αποχώρηση από την ευρωζώνη δεν παρέχει μόνο τη δυνατότητα να επανέλθουμε στο εθνικό νόμισμα και έτσι να αποκτήσουμε τον έλεγχο της οικονομίας μας, αλλά στερούμε και από τους γύπες την δυνατότητα να αξιοποιήσουν τα ευρωπαϊκά δικαστήρια σε βάρος μας. Γι’ αυτό και το να πτωχεύσει η χώρα εντός του ευρώ είναι ειδικά γι’ αυτά τα επενδυτικά κεφάλαια η πιο πρόσφορη και ενδεδειγμένη λύση για την οποία πληρώνουν αδρά για να την προπαγανδίζουν πολλοί «αδέκαστοι» δημοσιολόγοι.

Όμως μια επαναφορά στο εθνικό νόμισμα δεν σημαίνει διαρκείς υποτιμήσεις και γενικά οικονομική καταστροφή;
Δεν είναι αλήθεια. Η Ελλάδα πριν μπει στο ευρώ υπέστη με τους χειρότερους δυνατούς όρους πάνω από 12 επίσημες υποτιμήσεις της δραχμής σε ολόκληρη την μεταπολεμική περίοδο. Καμιά απ’ αυτές δεν την οδήγησε στη χρεωκοπία. Η επαναφορά στο εθνικό νόμισμα δεν θα γίνει για να την διαθέσουμε βορά στους κερδοσκόπους της παγκόσμιας αγοράς συναλλάγματος, όπως έκαναν ανέκαθεν οι κυβερνήσεις αυτής της χώρας. Γίνεται για να λυτρωθούμε από τις διαρκείς πιέσεις της κερδοσκοπίας, για να ελέγξουμε την οικονομία μας, για να χρηματοδοτήσουμε την παραγωγική της ανάπτυξη, για να στηρίξουμε το λαϊκό εισόδημα, για να αναπροσανατολίσουμε το χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας.
Το αν μια υποτίμηση ενός εθνικού νομίσματος είναι καταστροφική ή ενεργητική για την παραγωγή και τα εισοδήματα εξαρτάται από τις πολιτικές που το υποστηρίζουν. Αν συνοδεύεται με πολιτικές σκληρής λιτότητας, παραγωγικής αποεπένδυσης και διάλυσης του κοινωνικού κράτους στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας», τότε οδηγεί πράγματι στην καταστροφή. Αν γίνεται για να χρηματοδοτηθεί η παραγωγή και οι εξαγωγές της, αν συνοδεύεται με ισχυρές πολιτικές κοινωνικής προστασίας και στήριξης του λαϊκού εισοδήματος, τότε ακόμη και μια απρόσμενη μεγάλη υποτίμηση δεν θα επιφέρει σοβαρή ζημιά στην οικονομία και την κοινωνία.

Το τραπεζικό σύστημα όμως δεν θα καταρρεύσει;
Το σίγουρο είναι ότι ήδη οι τράπεζες είναι ήδη υπό κατάρρευση. Ο μόνος τρόπος για να διασωθούν, μαζί με τις λαϊκές αποταμιεύσεις και καταθέσεις, είναι η εθνικοποίηση των βασικών τραπεζών και η μεταστροφή τους από ιδρύματα σαράφικης εκμετάλλευσης της επιχείρησης και του νοικοκυριού, σε μοχλούς αναδιοργάνωσης και αναπτυξιακής στήριξης της μικρής και μεσαίας επιχείρησης, του ατομικού παραγωγού και επιχειρηματία, καθώς και του νοικοκυριού. Μόνο με τις τράπεζες στα χέρια του κράτους μπορεί να ελεγχθεί και η ροή κεφαλαίου στο εξωτερικού που αποτελεί εδώ και χρόνια μια από τις πιο μεγάλες πληγές της ελληνικής οικονομίας.
Η μονομερής άρνηση της πληρωμής του χρέους, όπως κι αν την δει κανείς είναι η μόνη λύση για να διασωθεί η χώρα από την πτώχευση και την καταστροφή. Είναι ο μόνος τρόπος για να διασώσουν οι εργαζόμενοι τα εισοδήματά τους, τη δουλειά τους, τις συντάξεις και τα δικαιώματά τους. Είναι ο μόνος τρόπος για να υπάρξει προοπτική για τους νέους, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους, για την ίδια τη χώρα. Η στάση απέναντι σε αυτό το ζήτημα κρίνει ποιος είναι με ποιον, ποιος πραγματικά παλεύει για τη διάσωση της χώρας και του λαού.

Ο Σάϊμον Τζόνσον, οικονομικός σύμβουλος του ΔΝΤ και του προέδρου των ΗΠΑ στις 7 του Μαΐου έγραψε ότι:

«η Ελλάδα πρέπει να καταλήξει σε μια αναδιάρθρωση του χρέους. Το πρόγραμμα του ΔΝΤ το κάνει ολοφάνερο – πώς είναι δυνατό η Ελλάδα να πραγματοποιήσει ένα σύνολο από 19% του ΑΕΠ σε περικοπές, μόνο και μόνο για να καταλήξει με 149% του ΑΕΠ σε χρέος και έναν λογαριασμό στο διηνεκές για να πληρώνει στους Γερμανούς, Γάλλους και άλλους ξένους ομολογιούχους περίπου το 10% του ετήσιου εισοδήματος μόνο και μόνο για να καλύπτει τους τόκους;»

Το συμπέρασμα είναι απλό και το εξέφρασε καθαρά η Στέφανι Φλάντερς του BBC στις 6 Μαΐου:

«Στην πράξη, βλέποντας το οικονομικό πρόγραμμα με το οποίο συμφώνησε η Ελληνική κυβέρνηση, πολλοί βετεράνοι παλιότερων κρίσεων χρέους θα έλεγαν ότι μια αναδιάρθρωση του χρέους είναι μόνο ζήτημα χρόνου.»

Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε εκατοντάδες ανάλογες εκτιμήσεις από κάθε είδους αναλυτή της διεθνούς αγοράς, των τραπεζών και των θεσμικών επενδυτών, που καταλήγει στο ίδιο συμπέρασμα: η αναδιάρθρωση του χρέους της χώρας είναι ζήτημα χρόνου! Γι’ αυτό και η αγορά φέρεται αδυσώπητα απέναντι στην Ελλάδα ώστε οι κερδοσκόποι ομολογιούχοι να ισχυροποιήσουν τη θέση τους σε αναμονή μιας αναδιαπραγμάτευσης, που πάντα προηγείται της αναδιάρθρωσης του χρέους.
Δεν περιμένουμε από τον κ. Παπανδρέου να αναγνωρίσει εναλλακτικές λύσεις. Ποτέ κυβερνήτης αυτού του τόπου δεν αναγνώρισε ότι υπάρχει εναλλακτική πορεία από τον καταστροφικό μονόδρομο που έχει επιλέξει. Άλλωστε ο κ. Παπανδρέου έχει αποδείξει σ’ όλη την πολιτική του θητεία ότι αδυνατεί να αντιληφθεί οτιδήποτε υπερβαίνει τις εκάστοτε εντολές έξωθεν και άνωθεν. Ούτε βέβαια θα περιμέναμε τίποτε καλύτερο από έναν υπουργό οικονομικών, ο οποίος αδυνατεί να αντιληφθεί ότι εκπροσωπεί κυρίαρχο κράτος και δεν είναι πλέον υπάλληλος της ΕΕ και του ΔΝΤ. Είναι δύσκολο να βρει κανείς στη νεότερη πολιτική ιστορία του τόπου πιο ανεύθυνο και ευφάνταστο υπουργό οικονομικών από τον σημερινό, που μόνο με τις δηλώσεις του, περί «τιτανικού», περί επενδυτών που «θα χάσουν το πουκάμισό τους» αν επενδύσουν κατά της Ελλάδας και άλλα τέτοια φαιδρά έφεραν – σκοπίμως ή μη θα το δείξει η ιστορία – τις αγορές σε παροξυσμό εκθέτοντας τη χώρα στις πιο άγριες κερδοσκοπικές πιέσεις.

NEWSN.WORDPRESS.COM ( ΠΗΓΗ:kostasxan)