Την γη, τις κτιριακές υποδομές, τα λιμάνια, τους φυσικούς πόρους και τα έργα τέχνης ζητούν από τις χώρες που έχουν δανείσει το ΔΝΤ. Σε μια νέα μελέτη που δημοσίευσε το ΔΝΤ  είναι ακόμα ασαφές το πόσο των εσόδων οι πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων. Η μελέτη προβαίνει σε απολογισμό των μη χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων που κατέχονται από τις κυβερνήσεις σε 32 χώρες. Για λόγους σκοπιμότητας , κινούνται προς την κατεύθυνση σε  μια τυποποιημένη μέθοδο αναφοράς, για κινητό και ακίνητο πλούτο κάθε χώρας. Ειδικότερα αναφέρεται «Στις περισσότερες περιπτώσεις, η αξία αυτών των περιουσιακών στοιχείων έχει αυξηθεί μέσα στο χρόνο αντανακλώντας την αύξηση της ιδιοκτησίας και των τιμών των εμπορευμάτων στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Επίσης εξετάζονται και τα μη χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία, όπως το λογισμικό ηλεκτρονικών υπολογιστών, την έρευνα και την ανάπτυξη, καθώς και αντικείμενα αξίας, όπως έργα τέχνης, πολύτιμα μέταλλα και πολύτιμους λίθους. Τα επίπεδα των αναφερόμενων μη χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό από χώρα σε χώρα, κατά μέσο όρο 67% του ΑΕΠ και κυμαίνονται από το υψηλό επίπεδο περίπου 120% του ΑΕΠ για την Τσεχική Δημοκρατία, την Ιαπωνία, την Κορέα και τη Λετονία, σε χαμηλά επίπεδα κοντά στο 25% του ΑΕΠ για τη Βολιβία, το Ελ Σαλβαδόρ, και την Ελβετία.